เรื่องสั้น : คฤหาสน์แห่งอสรพิษ : จิรภัทร คงถนอมธรรม
1.
เช้าวันใหม่เดินทางมาถึงพร้อมกับข่าวร้ายอันน่าสยดสยอง... ทันทีที่ประตูบานเทาหม่นถูกผลักให้เปิดออกกว้างอีกครั้ง พลันเสียงฮือ...
story
-
-
เรื่องสั้น : หมาโดนทิ้งใต้ทางด่วนดินแดง : ’ชัย ชัยมี ป่านนี้เน่งน้อยคงกำลังพาดแขนข้างหนึ่งไว้กับไหล่นายอะไรนั่น ส่วนอีกมือคงคอยอุ้มไอ้หมาหน้าทึ่มไว้บนอกอยู่ในฟาร์มเพาะพันธ...
-
เรื่องสั้น : ยามเย็นเป็นเวลาที่เรามองต่างกัน : ปิติศักดิ์ บุญใส่ เฮ้อ ทำไมวันนี้มันช่างเงียบแบบนี้นะ ดวงตะวันคล้อยลงหลบหลังแมกไม้ คล้ายสัญญาณเตือนสิ่งมีชีวิตให้ตระหนักว่าอีกวันก...
-
เรื่องสั้น : “เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว” : ศุภฤกษ์ รมยานนท์ “เฮ้ย สมบัติ ! ลองชิมกาแฟนี่หน่อยมั้ย รสเข้มดีว่ะ” ผมร้องชวนเชิญ ถือถ้วยกาแฟร้อน ๆ ชงเสร็จใหม่ ๆ ...
-
เรื่องสั้น : แม่น้ำประจำตัว : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง 1 เธอจากคุณไปในฤดูร้อน วันนั้นมีฝนหลงฤดูตกลงมา สาดซัดและเทกระจาดไปทั่วทั้งเมือง ราวกับหยดฝนเล็ก ๆ เหล่านั้นคืออณูความเจ็บปวดของ...
-
เรื่องสั้น : สภาหนูโต๊ะกลมเขต 26 : ดารัช “ฯพณฯ ท่านหนูผู้ทรงเกียรติทั้งหลาย ณ ที่ประชุมอันศักดิ์สิทธ์แห่งนี้ ข้าพเจ้าในนามตัวแทนสภาหนูโต๊ะกลมทั้งสิบสองมีความยินดีที่ในที่...
-
เรื่องสั้น : แฟนซี : ธุวัฒธรรพ์ ตุ๊กตาหมีของบาหยันชื่อแฟนซี เป็นตุ๊กตาหมีสีขาวสวมชุดนางฟ้าสีชมพู ในมือมีคทาอันเล็กที่ตรงปลายเป็นรูปดาว แม้จะขะมุกขะมอมจนเส้นขนหลายส่วนเปลี่ยนเป็น...
-
เรื่องสั้น : นับได้สิบปี : นฤพนธ์ สุดสวาท หลังเก็บเมล็ดพันธุ์ตอนไปเยี่ยมญาติเมืองจีน จากวันนั้นนับได้สิบปี ด้านหลังทาวน์เฮาส์ไม่เล็กเกินไป อาม่าขุดหลุมแล้วหยอดเมล็ดพันธุ์ พอพ้นปี...
-
เรื่องสั้น : ซากนักสำรวจ : พงศภัค พวงจันทร์ เทือกเขาหิมาลัย เจ็ดกิโลเมตรเหนือระดับน้ำทะเล เราใกล้ถึงจุดหมาย ยอดเขาอยู่ห่างไปไม่มาก ทว่าภาพที่เห็นกลับเลือนรางท่ามกลางพายุหิมะเชี่...
-
เรื่องสั้น : จินตภาพ : อนุสรณ์ วิวัธนชัย วินเป็นชายกลางคน เขามาอยู่อเมริกาได้เกือบสามสิบปีแล้ว ตอนมาถึงครั้งแรกวินอาศัยอยู่กับเพื่อนที่ลอสแอนเจลิส ต่อมาหลังจากแต่งงาน วินจึงย้ายมา...
-
เรื่องสั้น : มหาสมุทรของแม่ : ปันนารีย์ เช้าที่มีแต่สายฝนโปรยปราย แม่ตื่นขึ้นมาถักไหมพรม แม่ว่าฤดูหนาวกำลังจะมาถึง ควันจากฟืนฟางที่ปลายกระท่อมจะโชยกรุ่น เราจะไปเผาข้าวหลามริมสระน...
-
เรื่องสั้น : ผู้ชนะหมายเลขสูญ : ลิขิต บุญปาน ๑. แสงแดดเวลาเจ็ดนาฬิกาสามสิบนาทีของเช้านี้ดูช่างอบอุ่นและอ่อนโยนเป็นพิเศษ เหลืองลออของรังสีที่พาดสัมผัสกิ่งไม้ใบหญ้ารอบบริเวณศาลา...
-
เรื่องสั้น : หลบ : วัฒนพงษ์ แก้วนาพันธ์ ผมอัศจรรย์ใจนักไล่จับภาษา สำนักงานของประเทศที่ก่อตั้งเพื่อคว้าเอาถ้อยคำมาบรรจุไว้ให้คนใช้ พวกเขาจะรู้สึกหรือเปล่า จะเข้าถึงอารมณ์ของภาษา...
-
เรื่องสั้น : เป็นไปตามกรรม : ปิติ ระวังวงศ์ ผมเพิ่งกลับจากงานศพแม่ของเพื่อนนักเขียน หญิงสาวคนรักของผมซึ่งรู้จักมักคุ้นกับน้องชายของเพื่อนนักเขียน ขอตามไปร่วมงานด้วย เธอเป็นเจ้าหน้...
-
เรื่องสั้น : การจากไปที่แสนเศร้าของนักเดินทางแห่งท้องทะเล : ปพน คำแก้ว กลางอ่าวไทยสีครามอันสง่างามของวันที่ 27 มกราคม พ.ศ.2521 “เชือกมันพันเข้าไปในใบจักรหลายรอบเกิน กูพยายามตัดแ...
-
เรื่องสั้น : ราคะอาลัย :สันติสุข กาญจนประกร “ได้โปรดคิดถึงฉันในวันสติบริบูรณ์เถิด อย่าห่วงหาฉันในวันสายสูญเสียแล้ว” เครือคลุมคือผีตนสำคัญอันสูงส่งเงาจางรางสลัวเหนือ...
-
เรื่องสั้น : เข้าไปในเสียงสายลมจากฮานอย : ศิริ มะลิแย้ม 1 ถ้าบอกจะมีใครเชื่อไหมว่า เมื่อจ้องมองดวงตาคำฮ่อจะเห็นนกตัวหนึ่งบินจาก ฮานอย ฮิลตัน ไป วอชิงตัน ดี.ซี. แล้วกลายร่างเป็นเ...
-
เรื่องสั้น : บรรยากาศยังไม่น่าเป็นห่วง : ชชา ทรงศิริพิพัฒน [คนกินไม่ได้ปลูก คนปลูกไม่ได้กิน] ใครเขาปลูกมะนาวไว้หน้าบ้าน ฉันสงสัย ก็แม่จะปลูก เสียงในทรงจำแว่วมา ใช่ บ้านของแม่ แม...
-
เรื่องสั้น : เพื่อเธอผู้เป็นที่รัก : กนกนารี พอสำนึกว่าตอนขอแต่งงาน คมสัญญาว่าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีแต่ความสุข เขาจึงเลิกขับรถไปทำงาน ทีแรกคมใช้บริการแท็กซี่แต่พบว่าเสียเงินม...
-
เรื่องสั้น : หญิงชรากับหมาตัวหนึ่ง : กิติศักดิ์ ศรีแก้วบวร “สุดท้ายชีวิตคนเราก็แค่นี้ ชาติหน้าถ้ามีขอให้เราได้เป็นเพื่อนกันอีกนะจันทร์” หญิงชรารำพึงขณะบรรจงวางดอกไม้...