Bangkoklifenew.com เปิดพื้นที่สร้างสรรค์งานวรรณกรรม รับต้นฉบับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี” เพื่อเผยแพร่ในคอลัมน์ “วรรณกรรมออนไลน์”
เชิญชวนนักเ...
บทกวีออนไลน์
-
-
-
บทกวี : นั่นแหละ : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ใครเคยเห็นเจ้าชายสายลมบ้าง ไม่มีทางที่จะนึกจะเห็นสม เมื่อพฤกษาน้อมเศียรลงบังคม นั่นแหละเจ้าสายลม...ได้ผ่านไป ความรักเป็นอย่างไรใครรู้บ้าง...
-
บทกวี : อ่าน-เขียน-เรียน-รู้ : นรเศรษฐ์ ทับทิมทอง อ่านและเขียนเวียนวนบนวิกฤต ค้นแง่งามนามชีวิตปริศนา บางสัมผัสไม่แจ่มชัดนัยน์ดวงตา หากทว่าแจ่มจ้าในดวงใจ เป็น อยู่ คือ ถือครองตระ...
-
บทกวี : ดอกไม้แดงใต้เงาสะพาน : องอาจ สิงห์สุวรรณ บางปุ่มปมในความมืดช่างยืดเยื้อ ปล่อยความเชื่อบางชนิดประดิษฐาน อาณาจักรฉาบฉวยพุ่งพวยพาล คลุมและครองจิตวิญญาณจนด้านชา บนสะพานกาลเวล...
-
บทกวี : ก่อนนอน : สิรินทร์ แสงนวลจากโคมไฟหลังตู้เย็น ฉันควรลุกไปปิดมัน แต่ถ้าขยับตอนนี้ ลูกอาจลืมตาตื่น อีกสักนิด... รออีกนิด เปลือกตาฉันใกล้จะปิดเช่นกัน วันนี้เราไปเที่ยวสวนสัต...
-
บทกวี : คำ ข้ า ว : นิตา มาศิริ ทุกรสแกงที่หกตกถึงท้อง คือค่าของคำข้าวคราวสดใหม่ มวลเมล็ดที่อิ่มหนำคือกำไร หล่อเลี้ยงกายและใจให้เต็มคน ทุกหยดที่รดรินแลกสินทรัพย์ คือดอกเหงื่อผุด...
-
บทกวี : สำเนาความทรงจำ : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง ฉันรู้สึกเหมือนอดีตไหลย้อนกลับ หยดน้ำตาไหลคืนสู่เบ้าตาบวมเป่ง กลิ่นกรุ่นของวันเก่าอบอวลรอบกาย มีแต่คำถามในใจที่ไม่เคยคลี่คลาย คืนว...
-
บทกวี : “มนุษย์เงินเดือน” : ตะวัน กองม่วง “เกิดมา”... ไม่มี... “ที่มา ?” เกิด “กำเนิด”... เหนือ “สัตว์สายพันธุ์ใหม่ ?”....
-
บทกวี : บนโต๊ะกินข้าว : สหรัฐ พัฒนกิจวรกุล อยากสอนลูกว่า ในบางดุลพินิจ อย่าตัดสินคนจากการกระทำ แต่มองจากความเป็นมนุษย์ ไม่มีใครไม่เคยทำผิด ไม่ว่าลูกจะเป็นคนดีหรือคนเลว ลูกก็มีโอกา...
-
บทกวี : ทวงประชาธิปไตย : วัชระ บุญทานัง ๑. เมื่อแผ่นดินดุจเพลิงลุกเริงไหม้ แม่อย่าโหยอย่าไห้อย่าได้ห่วง ลูกแบกความหวังชนทั้งปวง จะไปทวงประชาธิปไตยของไทยคืน เอ็งจะทำอะไร ? ไร้สาระ...
-
บทกวี : ช่วงชีวิตใหม่ : ปภาตพงศ์ วันภักดี ความเงียบลุกตื่นจากภาพฝัน วงรอบขอบเเสงอาทิตย์เเผ่รับเช้าวันใหม่ นาฬิกาหมุนวนเพิ่มระยะทางเเห่งเวลาไกลออกไปเสมอ นอกหน้าต่างมีหุบดอกไม้หนึ่ง...
-
บทกวี : ในสนามเด็กเล่น : คนางค์ คคนานต์ แรกเล่นฉันและเธอต่างเทียมเท่า กลางเสียงปลุกเร้าเหล่าเพื่อนเพื่อน กระดานกระดกสูงต่ำย้ำเตือน จังหวะเคลื่อนสองเท้า... เราลอยฟ้า เธอต้องถ่วงน้...
-
บทกวี : ลุกเถิดเจ้า : ชลธิชา หอมฟุ้ง “ล้มอีกแล้ว” หรือจ๊ะเจ้าเด็กน้อย น้ำตาย้อยหยดหยาดอาบแก้มสอง “ไม่เป็นไร” นะคนดีโอบตระกอง อย่าโศกหมองแม้ต้องล้มสักพันครั้ง “มาเถอะนะ”ลุกขึ้นยืน...
-
บทกวี : ปีกนักเดินทาง : ภักดิ์ รตนผล ต้นฤดูหนาวห่มคลุมเดือนตุลาคม เรายืนอยู่บนชายฝั่งทะเลแคนาดาตะวันออก กลางสายลมเย็นกรรโชกมาทางเหนือ เห็นฝูงปลาทูน่าครีบสีน้ำเงินเรี่ยผิวน้ำ ในมห...
-
บทกวี : ต้อนฉันไป : สายฝน ตรีณาวงษ์ แดดต้อนวันไปตามแผ่นดิน ผ่านทุ่งนาหมู่บ้าน ต้นไม้ คูนา และบ่อน้ำ เหมือนเด็กต้อนฝูงวัวออกไป จากเช้า สาย บ่ายและค่ำ ส่งเสียงเอ็ดอึงขึ้นบางครั้ง เง...
-
บทกวี : ในนามปุถุชน : พุทธศักราช ชาติประพันธกร ๏ มิเป็นอื่นคืนวันมิผันผาย ยังเกิด แก่ เจ็บ ตาย มิผายผัน ลุวันคืนตื่นตามลุกลามทัน มากระชั้นกระชับกระหยับชิด ๏ มิเป็นอื่นตื่นรู้ ค่อ...
-
บทกวี : ถ้าเธอเศร้าฉันก็เศร้าเท่าเท่าเธอ : กิตติ อัมพรมหา โลกโหดร้ายเกินไปไหมเธอว่า ? จึงน้ำตาหล่นพรายระบายเศร้า ระหว่างฝัน วัน วัย ไล่คว้าเงา ได้เพียงความว่างเปล่าเป็นเพื่อนทุกข์...
-
บทกวี : จิตจม : บายศรี กาญจนพันธุ์ ถลาถลำจำนน ไถนิ้ววกวน คุ้ยค้นดิ่งดำลำพัง . . . . . . . . . ความถูกความผิดปิดบัง โยงใยนุงนัง เรื่องลึกเบื้องลับซับซ้อน ใกล้จบกลับพบอีกตอน ยุ่ง...
-
บทกวี : “พลูด่าง” : ศิปางศ์ ๏ แตกยอดทอดเถาเข้าเกี่ยวเกาะ บางก้านเลาะบางกิ่งลอดสอดผสม ผสานสีขาว,เขียวดูเกลียวกลม กลางแดดห่มลมห่ออยู่พอใจ ๏ เพียงกระถางน้อยน้อยค่อยกระเถิบ แตก,เติบย...
