บทกวี : นั่นแหละ : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
บทกวี : นั่นแหละ : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ใครเคยเห็นเจ้าชายสายลมบ้าง
ไม่มีทางที่จะนึกจะเห็นสม
เมื่อพฤกษาน้อมเศียรลงบังคม
นั่นแหละเจ้าสายลม...ได้ผ่านไป
ความรักเป็นอย่างไรใครรู้บ้าง
เจ้าเคว้งคว้างจรดลอยู่หนไหน
เมื่อดาวแย้มเดือนยิ้มพริ้มละไม
นั่นแหละใจให้กัน...นั่นแหละรัก
เคยคำนวณน้ำหนักน้ำตาไหม
เมื่อหัวใจเจ็บปวดต้องจมปลัก
แสนสมุทรอสงไขยทลายทะลัก
นั่นแหละคือน้ำหนัก...ความปวดร้าว
จากยอดหญ้าจรดยอดพระเจดีย์
จากธุลีถึงห้วงเวหาหาว
จากแผ่นดินเลยล่วงถึงดวงดาว
วะวับวาวจักรวาล...นั่นแหละกวี !
................................
................................
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี 2536
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
เรื่องสั้น : เรื่องมันยาว เล่าให้สั้น : จำลอง ฝั่งชลจิตร
บทกวี : อ่านฟ้า : ชมัยภร แสงกระจ่าง
เรื่องสั้น : วันตะวันดับบนดาวมรสุม : วีรพร นิติประภา
บทกวี : ภ า พ พ บ : สถาพร ศรีสัจจัง
บทกวี : โควิดหนึ่งเก้า : อัคนี หฤทัย
เรื่องสั้น: เม่นแคระน้ำจืด : กล้า สมุทวณิช
บทกวี : กลับตาลปัตร: ศุ บุญเลี้ยง
บทกวี : กางจอ กลางแจ้ง : โชคชัย บัณฑิต'
บทกวี : 1 + 1 = 1 : มนตรี ศรียงค์
บทกวี : ที่นี่เมืองไทย : นิภา บางยี่ขัน
//....................
