บทกวี : สำเนาความทรงจำ : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง
บทกวี : สำเนาความทรงจำ : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง
ฉันรู้สึกเหมือนอดีตไหลย้อนกลับ
หยดน้ำตาไหลคืนสู่เบ้าตาบวมเป่ง
กลิ่นกรุ่นของวันเก่าอบอวลรอบกาย
มีแต่คำถามในใจที่ไม่เคยคลี่คลาย
คืนวันลากผ่านไปอย่างเชื่องช้า
บางสิ่งในตัวฉันล่มสลายลงไป
อยากนอนหลับไปโดยไม่ต้องคิดถึงใคร
แต่โลกทั้งใบยังเปิดรับฉันทุกครั้งที่ลืมตา
คุณเจ็บปวดไหมในสิ่งที่ฉันมอบให้
คงไม่เจ็บปวดหรอกหากสิ่งนั้นคือความรัก
ฉันหวังให้ค่ำคืนของคุณอบอุ่นในอ้อมแขนใครสักคน
แม้ฉันทุรนทุรายเหมือนโดนเกลือโรยใส่แผล
ชอกช้ำในเรื่องรักใหม่ซ้ำเดิม
ความทรงจำดับหายไปอย่างง่ายดาย
คลื่นความเหงาคลี่คลุมคืนสีดำ
ทุกสิ่งไหลย้อนกลับยกเว้นคุณ
บางครั้งฉันอยากชวนคุณไปร้านถ่ายเอกสาร
แนบใบหน้าลงบนเครื่องถ่ายเอกสาร
ถ่ายสำเนาความทรงจำของเราไว้
เผื่อสักวันคุณกลับมาเซ็นรับรองสำเนาถูกต้อง.
..................................................
ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
