บทกวี : “มนุษย์เงินเดือน” : ตะวัน กองม่วง
บทกวี : “มนุษย์เงินเดือน” : ตะวัน กองม่วง
“เกิดมา”... ไม่มี... “ที่มา ?” เกิด
“กำเนิด”... เหนือ “สัตว์สายพันธุ์ใหม่ ?”...
“ไม่เหนื่อย !” “ไม่เมื่อย !” “ไม่หายใจ !”
“อยู่” ได้ด้วย “ซาก !”... กับ “เศษเงิน !”...
“แปดโมง !”... ต้อง “มา” ให้ “ทันถึง !”
ครั้นจึงเจอ “นาย”... ต้อง “สรรเสริญ”...
“ยกมือ”... ท่วม “หัว”... แทบจะเทิน...
“เชื้อเชิญ”... ให้ “นาย”... ได้ “เอ็นดู”...
“การงาน”... กอง “สูง”... เท่า “ภูเขา !”...
“ง่าย-ยาก”....“หนัก-เบา” ต้องเอา “สู้ !”...
สิ่งใด ? “ไม่รู้”... ก็ต้อง “รู้”...
ว่าต้อง “ทนอยู่ ?”... หรือ “อยู่ทน ?”
พอถึง “พักเที่ยง”... ก็ “กินข้าว”...
ต้อง “กลืน” ต้อง “ก้าว” ให้เต็ม “ส้น !”
ต้อง “รีบ” ต้อง “ร้อน” ต้อง “ลุกลน”
ต้อง “ดิ้น” ต้อง “รน” ไปทั้ง “ตัว !”
“บ่ายโมง !”... ต้องมา “ทำงาน” ต่อ...
“การงาน”... ยัง “รอ”... กองท่วม “หัว !”
ไอ้นี่ ! ไอ้นั่น ! กันเนียนัว ?
จน “มึน” จน “มั่ว”... ทั่วทั้ง “งาน”...
ใกล้ถึงเวลา... “ห้าโมงเย็น”...
“ตื่นเต้น !”...“ดีใจ !”... ได้ “กลับบ้าน”...
“หนึ่งวัน ?” เท่านั้น... แต่ “เนิ่นนาน”...
ล่วง “พ้น”... เลย “ผ่าน”... แค่ “แป๊บเดียว !”...
“กลับบ้าน”... ก็ต้อง... “ทำงานบ้าน”...
“เสื้อผ้า”...“อาหาร”... อัน “ขับเคี่ยว”...
ลำพัง “ตัวเอง”... ก็ “ซีดเซียว !”...
ยิ่งเกี่ยว “ครอบครัว”... ยิ่ง “ซูบโทรม !”
ตก “ดึก” ต้องเตรียม... “ทำบัญชี”...
“รายจ่าย ?”... มากมี... ที่ “ถาโถม”...
ต่าง “รุมสกรัม” กัน “คว่ำโครม !”...
“ยากเย็น” เห็นโฉม... ของ “รายรับ ?”
“ชีวิต” จึงเป็นอยู่เช่นนี้...
ไม่มี... “เปลี่ยนแปลง ?”... หรือ “แปรปรับ ?”
“วนเวียน” “เวียนวน” จน “วายวับ !”
แล้ว... “กลับคืน” สู่... ที่ “เป็น” ไว้...
“เกิดมา”... ไม่มี... “ที่มา ?” เกิด
“กำเนิด”... เหนือ “สัตว์สายพันธุ์ใหม่ ?”...
“ไม่เหนื่อย !” “ไม่เมื่อย !” “ไม่หายใจ !”
“อยู่” ได้ด้วย “ซาก !”... กับ “เศษเงิน !”...
....................................................
ตะวัน กองม่วง
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
