บทกวี : ก่อนคว่ำแก้ว : แม่น้ำ เรลลี่
บทกวี : ก่อนคว่ำแก้ว : แม่น้ำ เรลลี่
แสงสีทองของขอบฟ้าตะวันออก
กระซิบบอกความลับให้กับฉัน
ว่ามีเพียงโมงยามนาม “นิรันดร์”
ใดอื่นนอกจากนั้น...แค่ฝันไป
ล้วนเปลี่ยนแปรแพ้พ่ายสลายหมด
ดอกไม้สดแสนงามบนความใหม่
ผลิบานอยู่ครู่หนึ่ง...ตราตรึงใจ
ก่อนลาจากก้านใบในเงียบงัน
กระแสลมพรมพัดสะบัดพลิ้ว
ลอยละลิ่วล่องไหลราวสุขสันต์
สัมผัสผ่านซ่านทรวงหวงคืนวัน
สัมผัสนั้นกลับใบ้บ้า...ไม่น่าเลย
ผู้เป็นที่รัก ณ อ้อมตักแห่งดวงดาว
กะพริบพราวส่งสารใด...โอ้ใจเอ๋ย
หรือชีวิตคือสับสนปนคุ้นเคย
ดาวจึงเอ่ยเผยเรื่องเล่าให้เราฟัง
ธารน้ำใสไหลรินไม่สิ้นสุด
ใครหาญกล้ายื้อยุดยามโถมถั่ง
ผู้ใดเล่าย่ำสายน้ำได้สองครั้ง ?
สองฟากฝั่งรู้เห็นเป็นธรรมทาน
เถิดฉลองลมหายใจอันน้อยนิด
ให้ชีวิต “สดใหม่” ได้ขับขาน
ต้นไม้มีวงปีเป็นตำนาน
มนุษย์มีวันวานเป็นลำนำ
จึงดอกไม้เบ่งบานบนลานโศก
ณ หลุมศพแห่งโลกทั้งเช้าค่ำ
โอ้ เจ้าดวงดอกไม้ไหวระบำ
มีเพียงเจ้าจดจำ...ผู้วายชนม์
แสงสีทองของขอบฟ้าตะวันตก
เย็นป่าปกครอบครองจนหมองหม่น
ช่างเปราะบาง ! ทางชีวิตลิขิตคน
เอ้า ! ดื่มชนก่อนคว่ำแก้วแล้วจากกัน.
.......................................................
แม่น้ำ เรลลี่
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
