บทกวี : ย า ม ถ วิ ล : “นายโปรยใจ”
คืนข้างแรมไร้เดือนเหมือนมืดมิด
เหงาสนิทในใจใครจะเหมือน
เสียงฟ้าคร่ำครืนครามคำรามเตือน
คิดถึงเพื่อนเคยใกล้...ก็ไม่มี
หยาดอารมณ์ขมขื่...
พื้นที่วรรณกรรมออนไลน์
-
-
บทกวี : ค่าเพียงหนึ่งใดถึงร้อย : สถิตย์ภูมิ กาธิกาล หนึ่งคนได้ร้อยคนตายแทบด่าวดิ้น หนึ่งโบยบินร้อยเดียวดายในโลกกว้าง หนึ่งคนสุขร้อยคนทุกข์ตกหลุมพราง หนึ่งคนยกร้อยคนคว้างทางมืดมน ...
-
บทกวี : สมุดบันทึก (สงวนไว้เพื่อความรัก) : อรรถสิทธิ์ สมจารี ความทรงจำของใครบางคน ผันผ่านเนิ่นนาน แต่ไม่ลืมเลือน หญิงสาวแห่งแสงจันทร์ ของค่ำคืนที่งดงาม ยังดำรงอยู่ในใจเสมอ ..........
-
เรื่องสั้น : ผู้ชนะหมายเลขสูญ : ลิขิต บุญปาน ๑. แสงแดดเวลาเจ็ดนาฬิกาสามสิบนาทีของเช้านี้ดูช่างอบอุ่นและอ่อนโยนเป็นพิเศษ เหลืองลออของรังสีที่พาดสัมผัสกิ่งไม้ใบหญ้ารอบบริเวณศาลา...
-
บทกวี : ทางหนีไฟ : สิรินทร์ ซุกตัวใต้ผ้าห่มไหมผืนใหญ่ สัมผัสนุ่มลื่นเย็นกาย ฝนกำลังตกหนัก ฉันนอนฟัง อารมณ์บางอย่างก่อตัวเป็นรูปร่าง อย่างจงใจนึก ฉันอยากดมดอกไม้ ดอกไม้ทุกดอกบนเสื้...
-
บทกวี : เธอจำได้ไหมว่า... เรา หรือใคร ที่กลืนกลายตัวตนของเราเอง : สิริวตี เธอจำได้ไหมว่า ในครั้งนั้น ครั้งที่โลกกลม ๆ ของเรา หลอมรวมให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ในบ้านของเธอและฉันเริ่มไม่...
-
เรื่องสั้น : ถนอมไว้ในรังนอน : ประเสริฐศักดิ์ ปัดมะริด เปลผ้าแกว่งโยกไหวตามแรงไกว เด็กน้อยนอนหลับปุ๋ยอยู่ในรังผ้า หญิงสาวเป็นธุระปัดพัดวีไม่ให้แมงหวี่แมงวันไต่ตอมรบกวนความสุขสบาย...
-
บทกวี : ก่อนคว่ำแก้ว : แม่น้ำ เรลลี่ แสงสีทองของขอบฟ้าตะวันออก กระซิบบอกความลับให้กับฉัน ว่ามีเพียงโมงยามนาม “นิรันดร์” ใดอื่นนอกจากนั้น...แค่ฝันไป ล้วนเปลี่ยนแปรแพ้พ่ายสลายหมด ด...
-
บทกวี : หนีไม่พ้น : นพพร สิริปัญญาคม หนีไม่พ้น ถือกำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์ ต่างล้วนมีหมายหมุดต่างจุดหมาย แหละล้วนมีหมายหมุดที่สุดท้าย คือ “ความตาย” คือหมายหมุดมนุษย์ทุก...
![bigstock-Realistic-Voting-Concept-With--434285537 [Converted] copy.jpg](/images/content/crop-1678264286441.jpg)
