บทกวี : ทางหนีไฟ : สิรินทร์

บทกวี : ทางหนีไฟ : สิรินทร์

 

ซุกตัวใต้ผ้าห่มไหมผืนใหญ่

สัมผัสนุ่มลื่นเย็นกาย

ฝนกำลังตกหนัก

ฉันนอนฟัง

อารมณ์บางอย่างก่อตัวเป็นรูปร่าง

อย่างจงใจนึก

ฉันอยากดมดอกไม้

ดอกไม้ทุกดอกบนเสื้อเชิ้ตแขนยาวตัวนั้น

เขาสวมใส่

ซุกจมูก แนบหน้ากับอก

สองแขนกอดรัดฉันไว้

ไม่ให้ไปไหน

 

ระบายลมหายใจเบาที่สุด

ปรารถนาให้เรือนร่างของเราอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

เขาเป็นคนดี

ส่วนฉันเป็นคนที่พยายามไม่กระทำบาปหนัก.

 

..................................................

สิรินทร์



Link ที่เกี่ยวข้อง      

  

           “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี” 

 

           วรรณกรรมออนไลน์