บทกวี : “นิรนามแห่งมรณา” : วชิรวิทย์ แก้วกันโท

บทกวี : “นิรนามแห่งมรณา” : วชิรวิทย์ แก้วกันโท

 

...ฉันไม่รู้จักเธอ

แต่เธอเสนอความตายมาตรงหน้า

พบบ่วงแร้วพันธนาการแห่งเวลา

สุดปัญญาจึงทิ้งร่างให้ตกตาย

 

...และเธอไม่รู้จักฉัน

เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่หาความหมาย

ในภาพเสนอที่สนองก่อนชีพวาย

จากการขายวิญญาณให้พ้นทุกข์

 

...ฉันและเธอเพียงผ่านโลก

ดี ร้าย โศก สรวล ครวญ สรรพสุข

แค่ผ่านมาผ่านไปในช่วงยุค

ที่รุมรุกด้วยร้อยร้าวรอยผุพัง

 

...ความตายที่แสดงให้คนเห็น

เธอนั้นเป็นอนิจจังดับสูญสัง-

ขารร่างล้วนแตกแยกไม่จีรัง

มรณังเป็นแม่นหมายของทุกคน.

 

............................................

วชิรวิทย์ แก้วกันโท

 

 

 Link ที่เกี่ยวข้อง  

 

                    “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

 

                     วรรณกรรมออนไลน์