บทกวี : อย่าปล่อยให้ร้าวรานจนด้านชา : ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน
บทกวี : อย่าปล่อยให้ร้าวรานจนด้านชา : ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน
ระหว่าง 'คุณ' กับ 'ใคร' ไม่ลงรอย
โพล่งทุกถ้อยวาจาอาจพาล่ม
ยิ่งเดือดดาลเข้าหาใส่อารมณ์
จนเพาะบ่มสนิมร้ายให้สั่นคลอน
เมื่อไม่เข้าใจกันมันยุ่งยาก
แห้งผากในรู้สึกเซาะสึกกร่อน
สิ่งต่างต่างที่แฝงเร้นเป็นตะกอน
ก็กระตุ้นเด้งกระดอนให้ร้อนเร้า
ควรค่อยพูดค่อยจาหาทางแก้
คิดรอบคอบ, มิใช่แค่โทษแต่เขา
ต่างฝ่ายต่างมีเหตุผล, อดทนเอา
เปิดใจเราแล้วรับฟังอย่างครุ่นคิด
การกระทำสิ่งใดในแต่ละครั้ง
ภาพเบื้องหน้าเบื้องหลังคล้ายปกปิด
อาจมิใช่เจตนาร้ายเลยสักนิด
'ถูก - ผิด' เส้นบางบาง, ต่างมุมมอง
จึงจำเป็นต้องปรับความเข้าใจ
หากปล่อยปละสะสมไว้ใจหม่นหมอง
ทบทวนดูสักนิด นิ่งคิดตรอง
ไม่เปิดช่องปล่อยเวลาช้าเนิ่นนาน
เมื่อไม่เข้าใจกันมันยิ่งยาก
เป็นเส้นทางขวางด้วยขวาก - คู่ขนาน
มิมีทางบรรจบได้ ใจร้าวราน
ขืนเรื้อรังไปกับกาลอาจด้านชา
ขืนปล่อยปละ 'ชะล่าใจ' ไปกับกาล
จะค่อยค่อยแปรร้าวรานเป็นด้านชา.
....................................................
ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
