บทกวี : คนโง่สองคนบนหาดทราย : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

บทกวี : คนโง่สองคนบนหาดทราย : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

1

ยิ่งเราเดินใกล้หาด

ตัวเลขบนป้ายเส้นทางหนีคลื่นยักษ์

เหลือหลักหน่วย

2

ฤดูร้อนฝั่งอันดามัน

ฉันและคนรัก

ปีใหม่ไทยที่หาดปากเมง

3

ทิวสนเหล่านั้น

เมื่อฉันยังเด็ก

ยืนต้นยาวนาน

4

กองความทุกข์ไว้ที่ปลายเท้า

เพ่งมองเส้นขอบฟ้า

รอทะเลชะล้างความเศร้า

5

มีรอยเท้ามากมาย

มีรอยเขียนมากมาย

บนหาดทรายเดียวกัน

6

ฉันเงี่ยหูฟัง

เสียงกระทบของเม็ดทราย

โลกภายในหอยเจดีย์

7

โมบายเปลือกหอย

ร้านขายของฝากริมทะเล

หาดทรายที่ขาดหาย

8

ไปทะเลปีละครั้ง

แต่ทะเลาะกัน

ทุกวัน

9

เดินด้วยกันสุดหาด

คุยกันแต่เรื่องวันนี้

คนโง่สองคนบนหาดทราย

10

บนหาดทรายเดียวกัน

เราก่อปราสาททราย

นั่งมองมันจมหายไปด้วยกัน.

..........................................

ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

Link ที่เกี่ยวข้อง  

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

                 วรรณกรรมออนไลน์