บทกวี : หนอนเน่า ในสวนส้ม : เทิดไท นามแทน

บทกวี : หนอนเน่า ในสวนส้ม : เทิดไท นามแทน

มิอาจล่าหนอนร้ายในสวนส้ม

นกโง่งมนั่นเสียเนื้อเป็นเหยื่อหนอน

แล้วศักดิ์ศรีซากศพก็จบตอน

ฐานันดรปีกนกก็ตกตาม

เสื่อมสิ้นลายหมายชื่อว่าคือเหยี่ยว

สูญเล็บเกรี้ยวฉกาจกล้า น่าเกรงขาม

เป็นนักล่า ค่าแค่เพียงสำเนียงนาม

หมดเนื้อความนักกำจัดอุบัติโจร

เมื่อปีกเร่เสรีพลันมีค่า

เป็นราคาคุมปีกสั่งพลิกโผน

ยอมปีกเร่โบกร่อนเข้าอ่อนโอน

เหมือนใจโค่นต้นส้มล้มระเนน

เมื่อหัวใจไร้สวนควรพิทักษ์

หนอนก็ฟักฝูงพันธุ์ ลูก หลาน เหลน

เจ้าของสวนล้วนชอกช้ำในกรรมเวร

เหมือนปลูกส้มไว้เซ่นเป็นผลพลี

กองทัพเขี้ยวกระดืบคลานกันยั้วเยี้ย

และนัวเนียเจาะเนื้อในให้ป่นปี้

ยิ่งนับวันหนอนตะกละยิ่งทวี

รุมย่ำยีเจ้าของผลจนยับเยิน

ได้แค่พ้อ ต่อว่า และด่านก

ที่นอนกกรังอุ่น มิขุ่นเขิน

ที่มัวเริงหวานล้ำคำเชื้อเชิญ

ให้เพลิดเพลินเคลือบทองของซี่กรง

ควรเหล่านกรู้หน้าว่าคือเหยี่ยว

โลกการเฉี่ยวโฉบล่า - ถ้าลืมหลง

เมื่อบางนกอยากผกฟ้า เหินทะนง

อาจไร้ทรงวงพลังอหังการ ฯ

ไม่เหลือแล้วลีลาพญาเหยี่ยว

เคยปราดเปรียวเลี้ยวถลาอย่างกล้าหาญ

มีแต่ชื่อว่าคือนกโลกตำนาน

ที่เล่าขาน ‘กาลครั้งหนึ่ง...’ ซึ่ง ‘เคย’ มี

มิคิดล่าหนอนร้ายในสวนส้ม

นกโง่เง่าก็เน่าจมหล่มศักดิ์ศรี

บรรดาหนอนในสวนล้วนยินดี

ด้วยอิ่มพีเนื้อเหยี่ยวเต็มเขี้ยวคำ ฯ

................................................

เทิดไท นามแทน

Link ที่เกี่ยวข้อง  

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

                 วรรณกรรมออนไลน์