บทกวี : ในทำนอง : โชคชัย บัณฑิต'

บทกวี : ในทำนอง : โชคชัย บัณฑิต'

 

เสียงเก่าแก่แผ่พลิ้วลมปลิวผ่าน

ข้ามภูสูงไพศาลผ่านซอกผา

หนึ่งถ้อยคำทำนองแห่งท้องฟ้า

บรรจุความคร่ำคร่าข้ามฟ้าไกล

 

ครวญเสียงขลุ่ยคนภูลมลู่ล่อง

ฟ้าโรยร่ำทำนองแดดส่องใส

ซ่อนรู้สึกพฤกษาโพ้นป่าไพร

เมฆล่องไหลไกลลิ่วริ้วลมจร

 

ฉ่ำม่านหมอกซอกผาห่มผ้าขาว

รอแดดผ่าวสาวไหมไปเก็บซ่อน

จักจั่นผันเสียงก้องสะท้อน

ฟังขลุ่ยถอนหายใจเนิบปลายนิ้ว

 

คล้ายเหยาะย่างกลางป่าฝูงม้าเปลี่ยว

โถมแรงเรี่ยวโลดถลาฟ้าสูงลิ่ว

สนสยายสายลมเร่งพรมพลิ้ว

กล่อมเทือกทิวปลิวไสวเมฆไหลเลาะ

 

ลมลำเลียงเสียงไผ่แห่งไพรพฤกษ์

ก่อนน้ำค้างค้างผลึกหยาดร่วงเผาะ

กระเพื่อมวงน้ำไหวคลื่นใสเซาะ

โลกเสนาะในเสน่ห์ภูเหมันต์.

 

..........................................

โชคชัย บัณฑิต

 

 

Link ที่เกี่ยวข้อง  

 

               “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

 

                วรรณกรรมออนไลน์