บทกวี : รถเกี่ยวข้าว...ที่แม่เฝ้ารอ : ปุถุชน คนนอนนา

บทกวี : รถเกี่ยวข้าว...ที่แม่เฝ้ารอ : ปุถุชน คนนอนนา

พลิ้วลมหนาวข้าวนาปีที่แม่หว่าน

ย่างเข้าสู่ฤดูกาล, การเก็บเกี่ยว

จากเมล็ดเฝ้ารอจึงก่อเรียว

ผ่านแรงเรี่ยวเคี่ยวข้นจนก่อรวง

กำหนดฤกษ์นับวันรับขวัญข้าว

พร้อมบนบานศาลกล่าวให้ลุล่วง

เครื่องเซ่นไหว้บูชาประดาปวง

เตรียมบำบวงล่วงหน้าไม่ละเลย

ปีนี้ใครต่างมุ่งหน้าหารถเกี่ยว

คนลืมเคียวเสียแล้วหนาบักหล่าเอ๋ย

ยืนตากแดดตากลมมัวก้มเงย

หาว่าเชยเย้ยหยันไม่ทันการณ์

กว่าจะได้แต่ละกำทำเป็นฟ่อน

ต้องทนร้อนกลางแดดที่แผดผลาญ

กว่าเมล็ดจะหล่นร่วงสู่ข่วงลาน

ต้องเสียเหงื่อเพื่องานไปเท่าไร

ประเพณีลงแขกเคยแลกเกี่ยว

ร้องเพลงเกี้ยวกลางทุ่งนา, ล้าสมัย

คนหนุ่มสาวต่างทิ้งทุ่งมุ่งแดนไกล

มองหาใครก็ลำบากยากเต็มที

รถเกี่ยวข้าวทุกวันนี้มีออกเกลื่อน

ต่างลืมเลือนฮีตฮอยทยอยหนี

ทิ้งอดีตก่อนเก่า - เราเคยมี

เทคโนโลยีร่ายมนตร์ดลบันดาล

เหลืองข้าวรวงสุกก่ำเจียนกำหนด

เร่งจองรถล่วงหน้ารีบประสาน

ขืนมัวเอ้อระเหยล่วงเลยกาล

หวั่นรวงกร้านหน่วงหนักหักร่วงไป

ครั้นพอถึงฤกษ์งามตามเวลา

จู่จู่ฝนหลงฟ้ามาจากไหน

เทกระหน่ำข้ามวัน, ไม่ทันไร

น้ำบ่าไหลทะลักล้นหลากมา

ท่วมนาไร่ไล่ลามทั่วคามเขต

เกิดอาเพศเหตุใดใครบ่นบ้า

สบถหยาบสาปแช่งให้โกรธา

ไยฝนฟ้าวิปริตผิดฤดู

กำหนดเกี่ยวล่วงผ่านหลายวันแล้ว

ไร้วี่แววน้ำลดยิ่งหดหู่

รถเกี่ยวข้าวเงียบหาย...ใครบ้างรู้

จอดติดหล่มจมอยู่...ใต้บาดาล !

รถเกี่ยวข้าวข่าวใหม่...เพิ่งได้รู้

จอดติดหล่มจมอยู่...ใต้ถุนบ้าน !

...............................................

ปุถุชน คนนอนนา

Link ที่เกี่ยวข้อง  

              “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

               วรรณกรรมออนไลน์