บทกวี : พรุ่งนี้ : จันทร์ รำไร

บทกวี : พรุ่งนี้ : จันทร์ รำไร

หากคุณลืม...

พรุ่งนี้จะยังมีอีกไหม

หากคุณเลือกจะจำเพียงบางสิ่ง,

ส่วนเสี้ยวของวันนี้อาจหายไป

ใด ๆ ล้วนตกตะกอน

เป็นหินก้อนหรือกระทั่งเม็ดทราย

เพียงเรามิอาจสกัดกั้นแรงลม

เรือลำหนึ่งต้องอับปางลงกระนั้นหรือ

คุณจะฝันถึงแสงแดดเริงรำ-

ในคืนฝนคลั่งไปเพื่อสิ่งใด

และจะหยุดการไหลของมวลน้ำมหาศาลด้วยมือที่หอบหิ้วความฝันไป-

บนทางที่ไร้จุดหมายได้อย่างไร

ฉันนิ่งสงบอยู่กลางความขุ่นข้นของชีวิต

ตกตะกอนในฝันที่เราต่างหวังว่าพรุ่งนี้จะมาถึง

แดดจะระบายสีอร่ามในดวงตา

อ่อนอุ่นแห่งลมระลอกใหม่จะพัดมาปลอบประโลม

และในจินตนาการเราจะโอบกอดทรายเม็ดหนึ่งไว้

เป็นน้ำหนักเดียวที่มีอยู่ในยามห้วงโดดเดี่ยวอันยาวนาน

ยาวนานไปจนกว่าจะปรากฏเส้นทางเดิน

ซึ่งทอดยาวกลางสายน้ำเชี่ยวกรากไปสู่วันพรุ่งนี้.

..................................................

จันทร์ รำไร

Link ที่เกี่ยวข้อง

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

                 วรรณกรรมออนไลน์