บทกวี : บทกวี : ประสานต์ พรหมทอง

บทกวี : บทกวี : ประสานต์ พรหมทอง

1. บทกวีไม่รับใช้สิ่งใด

และรับใช้ทุกสิ่ง

ประเทศบิดเบี้ยว ศิลปะเปื้อนเลือด

2. กองพันกวีนิพนธ์

สวนสนาม

ท่ามกลางกลิ่นกำมะถัน

3. กวีปฏิเสธอาวุธ

สู้รบด้วยภาษา

ในทุกสงคราม

4. ยุคติ๊กต็อกคอนเทนต์

เสียงกวีนิพนธ์แผ่วเบา

กว่าเสียงการร่วงหล่นของน้ำค้าง

5. ย่ำรุ่งอีกวัน

ก่อนแสงแดดต้อนไล่เสี้ยวจันทร์

บทกวีถูกโปรยมาจากฟากฟ้า

6. ในอาณาจักรร้อยแก้วและร้อยกรอง

ท่านมีอำนาจควบคุมไวยากรณ์

แต่ข้ามีจินตนาการ

7. บทกวีถูกตอกตรึงไว้กับแผ่นดิน

เหมือนภูเขา

เป็นอิสระเหมือนโลมา

8. หิ่งห้อยกะพริบแสงสื่อสาร

ผึ้งระบำส่งสัญญาณ

พระเจ้าพูดด้วยภาษากวีนิพนธ์

9. ตัวหนังสือ

ปลุกข้าจากหลับใหล

และขับไล่ข้าไปติดพันอยู่ชายแดน

10. หลายปีต่อมาข้ากลายเป็นเนินดินในกุโบร์

บทกวีจูงมือข้าไปยังดินแดนหลังความตาย

รอวันพิพากษา.

ประสานต์ พรหมทอง

Link ที่เกี่ยวข้อง

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

                 วรรณกรรมออนไลน์