บทกวี : ผู้หว่าน : นรเศรษฐ์ ทับทิมทอง
บทกวี : ผู้หว่าน : นรเศรษฐ์ ทับทิมทอง
1
มือ นั้นปลูกปักกล้ามากี่ต้น
ฤดูกาลดาลดลปรนกี่เหง้า
แดดกลั่นกลายสายฝนหล่นแสงเงา
ทอดเทือกเถาเก่าชราตาน้ำซับ
เท้า นั้นย่ำฉ่ำดินกี่ถิ่นที่
มวลป่าเปลี่ยวเขียวขจีกี่ครึ้มขับ
เกิดกระแสธาราคณานับ
สะท้อนแวววาววับรับชีวิต
กาย นั้นแกร่งแต่งเติมกี่เสริมสร้าง
ถมแล้วกลบลบหลุมพรางที่วางปิด
เถื่อนถิ่นทุ่งบุ่งทามความมืดมิด
เพาะหว่านการเพ่งพิศการชิดใช้
ใจ นั้นเล่าเบานุ่มและชุ่มชื่น
มิเคยแปรเป็นอื่นแม้คลื่นสมัย
จะโถมทับซับซึ้งถึงด้านใน
จะผลิใบใหม่หมาดแล้ววาดวาง
ปวงมือ เท้า เท่าถ้วนล้วนเทียมเท่า
ปวงกาย ใจ ปลุกเร้าเฝ้าถากถาง
บันดลจิตบันดาลใจใสรางชาง
ก่อประกายไสวสว่างกระจ่างพลัน
2
ทั้งหมดคือสื่อสารผ่านเรียนรู้
ผ่านการเฝ้ามองดูอยู่ที่นั่น
ที่คำถามว่าคือใครในเรานั้น
ผู้รังสรรค์พันธกิจวิจิตรบรรจง
อาจเป็นใครก็ได้ในมนุษย์
ที่พิสูจน์ความพิสุทธิ์จุดประสงค์
สัตว์และพืชเติบงามท่ามจำนง
ดิน น้ำ ไฟ อยู่ยงสืบวงศ์วาน
เพื่อโลกใบเล็กจ้อยพลอยยิ้มรับ
สลายความมืดอับสดับขาน
ชีวิต ชีวิต สนิทนาน
ล้วนรังรองของผู้หว่านตระการนัก.
................................................
นรเศรษฐ์ ทับทิมทอง
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
