บทกวี : เถ้าถ่านแห่งความฝัน : รุ่งกานท์ มณีคำ

บทกวี : เถ้าถ่านแห่งความฝัน : รุ่งกานท์ มณีคำ

๑.

ในอ้อมกอด คือกล่องพัสดุภัณฑ์

แห่งกำนัลแดนไกล หัวใจสลาย

เป็นตัวแทนความฝัน อันพร่างพราย

โดยความหมายบรรจุชัยในชีวิต

แม่ร่ำไห้ ไหลเป็นทางที่รางเลือน

เปรอะเปื้อนเคลื่อนคลาดพลาดพลั้งสิทธิ์

เส้นความฝัน สั่นคลอนสะท้อนทิศ

เส้นวิกฤต วิการสะท้านใจ

๒.

ก่อนเดินทาง เหมือนร่างเส้นเห็นใสสด

ทุกหยาดหยดคือฝันอันสุกใส

ขุดทอง ท่องแดน แผ่นดินไกล

แผ่นดินใหม่ ให้ฝันอันรองเรือง

โบกมือให้ลูกชาย สู่ปลายถิ่น

ณ สนามบิน ถวิลงามความฟูเฟื่อง

ในแดดสาย ร่ายร่างอยู่กลางเมือง

แม่ฉายภาพทุกเรื่อง เนื่องทรงจำ

๓.

อยู่บ้านเรา เงาไร้หัว ตัวจนยาก

ความลำบากเคี่ยวเข็ญ เช้า เย็น ค่ำ

เม็ดเงินเมินหนี หลบลี้หน้าดำ

ฐานล่างต่ำ ตีตราราคาคน

ช่างทุกข์เข็ญ เข่นเนื้อไม่เหลือซาก

ท้องร้อง อดอยาก อยู่หลายหน

หนี้สินมัดตัว พัวพันไม่พ้น

ธนาคารพิษพ่น ดอกเบี้ยบาน

ครั้นลงทุน ลงแรง แหล่งไร่นา

ฝนฟ้ามากระหน่ำ น้ำพลุกพล่าน

ข้าวกล้านาเขียว เรียวใต้บาดาล

บางปีซมซาน แห้งแล้งแกล้งกอ

ฝันวาดไว้ ณ ไกลฟ้าอีกหล้าหนึ่ง

แม่หมายพึ่ง หนึ่งลูกชาย ได้เติมต่อ

ปลดเปลื้องหนี้สิน หมดสิ้นเฝ้ารอ

ความฝันแตกช่อ รอทุกนาที

๔.

คือเถ้าถ่านกระดูก ลูกชายความฝัน

พัสดุภัณฑ์ฝากไกลได้ถึงที่

บรรจุความฝัน บรรเทาเท่าที่มี

และน้ำตาไหลปรี่ที่ท่วมหัวใจ.

...........................................

รุ่งกานท์ มณีคำ

Link ที่เกี่ยวข้อง      

           “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี” 

            วรรณกรรมออนไลน์