บทกวี : ระหว่าง : กวิสรา ม่วงงาม
บทกวี : ระหว่าง : กวิสรา ม่วงงาม
ลมหายใจไพศาล วิญญาณยิ่งใหญ่
เฝ้าเวียนไหลสรรค์สร้างสว่างเสมอ
ปราศแสงส่อง ปานหาดวงตามิเจอ
จักอาบเอ่อ สีตะวันสวรรค์อย่างไร
ผู้ใจบอดทั้งหมดจึงถดถอย
แลมิเห็นหยาดพลอย รอยฝนใส
มิรู้ตักวักดื่มปลื้มกลิ่นไอ
หมอกละไมไกวลมพรมแผ่วมา
ในความสุขทุกหน เริ่มต้นเอง
ธรรมชาติร้อยเพลง เสียงสรวลปักษา
คลื่นเมฆครามงามผลิมะลิลา
ชื่นนักหนาชั่วชีวาดวงตาชีวิต
ผู้ใจบอดทั้งหมด รู้รสยาก
กรรมวิบากจากตนวิกลจริต
มนุษย์มีความรักตระหนักคิด
เถิดพินิจเลือกทางระหว่างดวงแด
ครึ่งคือทุ่งบุปผาดวงตาแก้วกาพย์
คือสมดุลยภาพงามซาบซับแผ่
ครึ่งทมิฬหินชาติปีศาจเหลือกแล
สัมพเวสีแปรกระบวนมายา
มิรอค้นความหมายจากปลายทาง
ดูสิรุ่งแสงสางกระจ่างเจิดจ้า
เช้าวันนี้เพียงพอต่อกรุณา
ต่อเมตตาฟ้ามอบคำตอบนิรันดร์
โดยความรักจักรู้ โดยผู้รัก
เฝ้าสลักหินทลาย กอบทรายก่อฝัน
เปี่ยมชีวิตวิญญาณกาลปางบรรพ์
ท่องสวรรค์ในอกวิหคกรีดกราย.
................................................
กวิสรา ม่วงงาม
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
