บทกวี : ถ้อยคำ : อรรถสิทธิ์ สมจารี
บทกวี : ถ้อยคำ : อรรถสิทธิ์ สมจารี
1.
ใช่หรือไม่เป็นเพียงถ้อยคำ ?
เขาสับสนในคำพูดของเธอ
และหวาดหวั่นกับการแสดงออก
การกระทำถูกสั่งการจากสมอง
ตรงสู่หัวใจไม่อ้อมค้อมหรือบิดเบี้ยว
2.
พ่ายแพ้ พ่ายแพ้ เขารู้สึกถึงความพ่ายแพ้
“ฤดีกาล สิสานรุ่ง” * เธอเอ่ย
พรุ่งนี้ย่อมดีกว่าสำหรับเราสอง
คนละทางเลือก...คนละเส้นทาง
เดียวดายอ้างว้างในความแพ้พ่าย เขาคร่ำครวญ
3.
ในเมื่อ “เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง” ** ไปแล้ว
จะเหลืออันใดให้ได้หยัดยืน
ความแตกต่างเป็นเพียงข้ออ้าง
เพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยอันชาเฉย
เลือกแล้วในสิ่งที่เป็น เธอยืนยัน
4.
ความทรงจำถูกขีดข่วนราวสิ่งชำรุด
หมดอายุ พร่าเบลอ เลือนหาย
แตกสลายตามเจตจำนงเสรี
อย่างง่ายดายแลจำยอม
ไม่หลงเหลือความปรารถนาอื่นใด
เปล่าดายอย่างท่วมท้น
5.
ทว่า, ความแปลกแยกยังคงเดือดพล่าน
จัดวางถ้อยคำประทับอยู่
ถูกทิ้งร้างไว้อย่างนั้น
...ชั่วกัปกาล.
.................................................
อรรถสิทธิ์ สมจารี
หมายเหตุ :
*บทกวี “ไพวรินทร์ ขาวงาม”
**บทกวี “อังคาร กัลยาณพงศ์”
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
