บทกวี : กาลครั้งหนึ่ง... กวีนิพนธ์ : รัฐพล เพชรบดี

บทกวี : กาลครั้งหนึ่ง... กวีนิพนธ์ : รัฐพล เพชรบดี

กาลครั้งหนึ่ง...

ข้าพเจ้าออกเดินทางกับบทกวี

ข้าพเจ้า : บทกวี... ท่านหมายมุ่งความยุติธรรมทางการเมืองใช่หรือไม่ ?

บทกวี : ใช่... ทว่ามิใช่

ข้าพเจ้า : เช่นนั้น ท่านคงหมายมาดปรารถนาสู่สวนสวรรค์แห่งวรรณศิลป์ ?

บทกวี : ใช่... ทว่ามิใช่

ข้าพเจ้า : แสดงว่าประสงค์สถานะคงเป็นเอกภพแห่งปรัชญาเป็นแน่แท้ ?

บทกวี : ใช่... ทว่ามิใช่

. . .

. . .

บทกวี : แล้วเจ้าเล่า... หมายมุ่งแห่งใด ?

ข้าพเจ้า : ข้าพเจ้ามีจุดหมาย เพียง ณ กาลนี้ข้าพเจ้ายังหารู้ไม่

บทกวี : แล้วเจ้าถามข้านานาเพราะเหตุใด ?

. . .

. . .

. . .

ข้าพเจ้า : ข้าพเจ้าทราบจุดหมายของข้าพเจ้าแล้ว ท่านรู้ของท่านแล้วเช่นกันใช่หรือไม่ ?

บทกวี : ตัวข้าถูกเขียนขึ้น... ตัวข้าถูกพันธนาการ... ตัวข้าถูกนิยาม... ตัวข้าถูกตรึงกฎเกณฑ์... แล้วข้าจะมีจุดมุ่งหมายที่แท้จริงได้อย่างไร ?

.

กวีนิพนธ์... คืออะไร ?

.........................................

รัฐพล เพชรบดี

Link ที่เกี่ยวข้อง

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

                 วรรณกรรมออนไลน์