บทกวี : สัตว์เสมือน : ศิวกานท์ ปทุมสูติ
บทกวี : สัตว์เสมือน : ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ลึกเหน็บเจ็บร้าวกี่ท่าวทบ
กี่สมคบสมยอมค้อมขั้วข้าง
ซาตานในพระเจ้ากี่เทาราง
อำมหิตในรีตพรางกี่ร่างเงา
สืบสัญชาตญาณสัตว์ห่วงโซ่
เติบโตสัตว์เสมือนโลกเถื่อนเถา
ทั้งดิบทาบหยาบทึ้งรึงเร้า
แรมโคตรโฉดเขลาเนาใน
หย่อมเหย้าเผ่าพันธุ์ที่ฟันฝ่า
วงศาเนื้อเลือดมิเหือดไหล
แผ่นดินถิ่นแดนฝังแค้นใด
ดั่งไฟดื่มไฟไม่พักพอ
ผู้แพ้มักถูกลบประวัติศาสตร์
ฝังธาตุธุลีเพลิงเริงแฉกช่อ
ยิ่งเหี้ยมโหดบดขยี้ขึ้นขี่คอ
ยิ่งก่ออัคนีมิราแรง
ธิดาบุตรซึ่งผุดเกิดในโอกาส
สายใยสายญาติฉกาจแกร่ง
ที่ตีกลับเกรี้ยวกราดซัดแทง
โลกก็เปลี่ยนก็แปลงด้วยปลิดปลง
กี่ตื่นหลับทับซ้อนร้อนระทึก
ในด่ำดึกชีวิตพิษสง
ที่กเฬวรากเทียวปักธง
ด้วยกากซากจำนงหลับหลงนั้น !
เจ็บปวดรวดร้าว...ยิ่งร้าวลึก
ในจิตไร้สำนึกที่ห้ำหั่น
ที่ตนกูกอบกำได้สำคัญ
ในเงียบงันนคราชะตากรรม
มืดในมืดยึดกุมดับตะเกียง
อดีตเพียงเลี้ยงโพรงสัตว์โถงถ้ำ
เยียดยัดปัจจุบันอันบอบช้ำ
ให้ดื่นดำคล่ำคลาอนาคต !
โบสถ์ วัด มัสยิด...วิจิตรหล้า
มหาปรัชญาอันปรากฏ
โศลกธรรมคัมภีร์อติพจน์
กี่ล้านหยดน้ำตาพร่าเลือน
ร้าวรวดปวดเจ็บมิพรากจาก
ขณะพรากวิญญาณแพะชำแหละเพื่อน
เสแสร้งสำแดงจริตบิดเบือน
สัตว์เสมือนมิน้อยลอยหน้าตา !
.............................................
ศิวกานท์ ปทุมสูติ
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”