บทกวี : วิถีพอเพียงของเสฉวน : สุธีร์ พุ่มกุมาร
บทกวี : วิถีพอเพียงของเสฉวน : สุธีร์ พุ่มกุมาร
ไม่ต้องหรอก ท้องทะเล - มหาสมุทร
ที่กว้างสุด ลึกสุดในปรารถนา
ไม่ต้องหรอก, คฤหาสน์แห่งฝูงปลา
เพื่อแหวกว่ายธาราอย่างเสรี
นั่นไงดวงตะวัน พระจันทร์แจ่ม
ยังยิ้มแย้มถามไถ่ไปทุกที่
ตอบทุกคราทักทาย สบายดี
ผ่านท้องฟ้าธาตรี ทิวาวัน
มีซอกหินห้อมน้ำเป็นแอ่งน้อย
มีร่องรอยเรี่ยวแรงใครแต่งปั้น
มีสังคีตดีดประโคมจากคนธรรพ์
มีบทกวีร่ายจำนรรจ์นิรันดร
ไม่ต้องหรอก สวนสนุกที่ครึกครื้น
นั่นฟองคลื่นสีขาวดูราวร่อน
นี่หาดทรายชายฝั่งชโลทร
จะซุกนอนแอบกายผืนทรายบัง
นี่ไงบ้าน แบกบ้านไปเดินเที่ยว
ไปดูเกลียวคลื่นผวาเข้าหาฝั่ง
จักม้วนตัวย้อนคืนกี่หมื่นครั้ง
จะฝากฝังหาดทรายชายทะเล.
............................................
สุธีร์ พุ่มกุมาร
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”