บทกวี : เฉลิมฉลองบนกองกระดูก : วิศิษฐ์ ปรียานนท์
บทกวี : เฉลิมฉลองบนกองกระดูก : วิศิษฐ์ ปรียานนท์
...และขอบฟ้าอนาคตถูกบดบัง
เลือนฟากฝั่งแสงกะพริบแสนริบหรี่
ช่องว่างทางชนชั้นทุกวันนี้
ยังกดขี่กันไปอยู่ในตัว
คือหลักฐานการฉลอง กองกระดูก
ประเทศถูกผูกขาดอำนาจชั่ว
นับนานเนิ่นยาวยืดหม่นมืดมัว
แต่ละขั้วแต่ละข้างไม่ต่างกัน
เหน็ดเหนื่อยหน่ายบอบช้ำความลำบาก
ทบทุกข์ยากรันทดจนหมดฝัน
ค่อยหล่นหายคล้ายเราไม่เท่าทัน
กลางผกผันถูกเหวี่ยงไหวไปทุกครั้ง
ด้วยฐานรากยึดโยงเป็นโครงสร้าง
เหมือนเราต่างมีความหมายทุกฝ่ายฝั่ง
อย่างต่อเนื่องถูกแย่งชิงอย่างจริงจัง
ท่ามคลุ้มคลั่งยุ่งเหยิงโลกเชิงซ้อน
เมล็ดพันธุ์หว่านปลูกถูกจำกัด
ทศวรรษ ศตวรรษ ยิ่งกัดกร่อน
มวลความหวังความฝันถูกบั่นทอน
เฝ้าหลอกหลอนเรื่อยไปให้ฝันค้าง
หายใจใช้ชีวิตมีสิทธิ์เสียง
ก็แค่เพียงวาทกรรมที่พร่ำอ้าง
ระดับบนสุขสบายมิคลายจาง
ระดับล่างทุกข์ทนดิ้นรนเอา
ล้วนเหลื่อมล้ำทุกแห่งหนคือชนชั้น
บนแผ่นดินเดียวกันอันน่าเศร้า
ความเป็นคนถูกตัดแบ่งวิ่นแหว่งเว้า
ใต้เงื้อมเงาปีศาจ อนาถแท้
วนวาระเริงรื่นกี่คืนค่ำ
จัดงานเลี้ยงเริงรำบนย่ำแย่
ประชาชนคือฝ่ายผู้พ่ายแพ้
ไม่มีแม้สักเสี้ยวการเหลียวมอง
หลังมุ่งสู่ขอบฟ้าประชาธิปไตย
ทั้งกลุ่มใหม่กลุ่มเดิม - เฉลิมฉลอง
ช่างหอมหวานบรรจงยัดลงท้อง
ผู้ปกครองต่างแล่เถือเลือดเนื้อเรา !
.................................................
วิศิษฐ์ ปรียานนท์
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
