บทกวี : ขอให้คิดถึงฉันก่อน : นาฤดูฝน
บทกวี : ขอให้คิดถึงฉันก่อน : นาฤดูฝน
“เธออยากจูบฉันไหม”
หรือมีใครสับสนเวียนวนหา
อยากรู้สึกลึกซึ้งสักหนึ่งครา
อยากจะหาตัวตนจนเจอะเจอ
“แล้วอยากกอดฉันไหม”
หรือดวงใจหวาดหวั่นมิมั่นเสมอ
อยากอิงอุ่นกรุ่นอวลชักชวนเธอ
อยากจะเผลอร่วมสุขทุกเวลา
“เธอจะรักฉันไหม”
หากรู้ว่าวันใดฉันปรารถนา
คนที่หลงรักเธอเสมอมา
คือยอดเสน่หาฉันวันนี้
เป็นสะพานผ่านข้ามความรู้สึก
เป็นส่วนลึกจนจบแล้วหลบหนี
เป็นสร้อยศอถักทอขอไมตรี
ความหวังดีคือสื่อรักสลักไว้
แต่เธอกลับสลับรักตรงตักฉัน
จะคงมั่นรักกันมิหวั่นไหว
ลิ้มรสจูบสักครั้งช่างกระไร
รู้สึกหวั่นอันใดกับความจริง
“เราควรจากกันไหม”
สัมผัสได้แค่กายคือยอดหญิง
เสียดายรักครั้งแรกอกแอบอิง
ตัดขาดทิ้งสัมพันธ์ฝันเลื่อนลอย
ณ วันนั้นเธอฉันฝันแค่เพื่อน
มิลืมเลือนวันชื่นคืนถดถอย
มีวันหน้าที่ไหนใฝ่เฝ้าคอย
ดวงใจร้อยเป็นหญิงไม่ทิ้งนาน
จะบอกเธอที่รักอกหักแรก
ใต้ตะแบกม่วงชมพูคู่แสนหวาน
จูบกับฉันครั้งนั้นเมื่อวันวาน
จะซาบซ่านหากวันนี้ยังมีเธอ.
.........................................
นาฤดูฝน
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
