บทกวี : ความนัยในกลีบดอกไม้ (ตูม...แย้ม...บาน...ร่วง...โรย...) : ธันทิวา ภักดีภัทรากร

บทกวี : ความนัยในกลีบดอกไม้ (ตูม...แย้ม...บาน...ร่วง...โรย...) : ธันทิวา ภักดีภัทรากร

 

ตูมดอกพุ่มกลีบเลี้ยงค่อยคลายคลี่

แย้มกลีบแรกเผยสีสันสดใส

บานเบ่งพร้อมกลิ่นหอมกระจายไกล

ร่วงโรยไปคืนซากสู่ผืนดิน

 

ซ่อนรหัสรอไขปริศนา

ตูมตั้งจนโรยราจึงไร้กลิ่น

เจ้าดอกไม้ที่เคยได้ยลยิน

เจ้าเฉลยหมดสิ้นถึงความนัย

 

ตูมดอกพุ่มเด็กน้อยหัดเขียนอ่าน

แย้มกลีบบานรอยยิ้มรับวัยใส

บานเบ่งพร้อมสะพรั่งโตเต็มวัย

ร่วงโรยไปเมื่อคราวแก่ชรา

 

คือความจริงทุกสิ่งไม่เที่ยงแท้

อายุขัยสุดแต่วาสนา

เกิดแก่เจ็บตายเรื่องธรรมดา

อนิจจา วะตะ สังขารา.

 

..................................

ธันทิวา ภักดีภัทรากร

 

 

Link ที่เกี่ยวข้อง  

 

          “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

  

           วรรณกรรมออนไลน์