บทกวี : ฝ น เ ห งื่ อ : รุ่งกานท์ มณีคำ

บทกวี : ฝ น เ ห งื่ อ : รุ่งกานท์ มณีคำ

เหงื่อที่กลั่นบันดาลใจให้รู้จัก

ส่งให้รักโอกาสดีที่เอื้อมถึง

ตำแหน่งนั่ง ฝั่งที่ฝัน วันตราตรึง

โดยรู้ซึ้งคุณค่าอ้าปีกครอง

เหงื่อที่กลั่นบันทึกงานการดิ้นรน

หมายเหตุบน เส้นทาง สร้าง - เกี่ยวข้อง

เหนื่อยขาดใจ จึงได้ยืนขึ้นจับจอง

กว่ายิ้มย่อง ก็ย่ำแย่แพ้คลุกคลาน

ไม่ง่ายหรอก !

จะเอ่ยบอกอย่างไร...การก้าวผ่าน

ทุกฝีก้าวราวเรื่องเนื่องนับนาน

เกินขับขาน รายละเอียด เบียดและล้น

แห่งทุกส่วน ล้วนคำตอบประกอบสร้าง

เป็นโครงร่าง ภาพใหม่ ให้เข้มข้น

เจอยุ่งยาก จนยับเยิน เกินเยี่ยมยล

ล้วนเวียนวน วุ่นวาย หลายเวลา

เหนื่อยเหลือเกิน เดินท้อ ระย่อย่น

ปัญหามาผจญ เผชิญหน้า

แทบสิ้นทาง สร่างพ้นบนชีวา

ฝนเหงื่อร่วง ห้วงน้ำตา ก็พร่าพราย

พร่าพราย มาหลายครั้งที่หลั่งริน

คอยกัดกิน แรงใจให้เหือดหาย

กว่าจะฟื้น ตื่นท้อ เพียรถ่อกาย

กวาดริ้วลาย บาดเจ็บเก็บอาการ

เถอะ ! ก็ใช่ ได้ลิ้มรสแห่งบทเรียน

โดยขีดเขียน บันทึกชีวิต ทิศทางผ่าน

เสริมหัวใจ ใฝ่สู้สู่ตำนาน

เสริมจิตวิญญาณ ฝนเหงื่อเพื่อชีวี

ฝนเหงื่อเพื่อชีวี ที่กล้าแกร่ง

หนึ่งตำแหน่ง บนทางรักแห่งศักดิ์ศรี

รู้จด รู้จำ ระบำฤดี

บนพื้นที่โอกาสสะอาดงาม

ไม่บ่อยนัก จักมี สมที่หวัง

ไม่บ่อยครั้ง โอกาสดี ที่ทักถาม

ไม่บ่อยนัก จักมี ที่วาววาม

ไม่บ่อยครั้ง ที่ติดตาม จะเป็นจริง

เหงื่อที่กลั่น บันดาลใจให้รู้สึก

เรื่องราวซ่อนร้าวลึก ฝึกเงียบนิ่ง

ด้วยอดทน ใคร่ครวญ ล้วนหลักพิง

เป็นทุกสิ่ง หลักการ งานชีวิต...

........................................        

รุ่งกานท์ มณีคำ

Link ที่เกี่ยวข้อง      

          “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

           วรรณกรรมออนไลน์