บทกวี : ตำรวจจับโจร : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

บทกวี : ตำรวจจับโจร : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

 

ตอนเด็กเคยสมมติกันใช่ไหม ?

เล่นเป็นตำรวจจับโจร

แบ่งกันคนละข้าง

โจรวิ่งหนี ตำรวจยิงปืนนิ้วชี้

กองฟางนั่นเป็นบังเกอร์หลบภัย

แกล้งตายนอนหงายให้ตำรวจตายใจ

เล่นตำรวจจับโจรช่างสนุกเสียจริง

 

แต่โลกความจริงเมื่อเติบโตไม่เป็นเช่นนั้น

ความเกลียดชังแบ่งข้างเราเป็นสองฝั่ง

รับบทเป็นทั้งตำรวจและโจร

ปืนนิ้วชี้กลายเป็นปืนลูกโม่

กองฟางกลายเป็นยางรถยนต์

บังเกอร์หลบภัยไม่เคยปลอดภัยจากสไนเปอร์

 

จำฉันได้ไหมไอ้เพื่อนรัก !

ฉันยืนโบกธงชาติอยู่หน้าเปลวเพลิง

ฉันรู้ว่าแกซุ่มดูอยู่หลังลำกล้อง

เล่นตำรวจจับโจรกับฉันอีกไหม ?

จะซุ่มยิงฉันตามคำสั่งนายก็ตามใจ

แต่โปรดรู้ว่าหลังจากเหนี่ยวไก...

ทุกอย่างนั้นเป็นของจริง

 

คมกระสุนระเบิดกะโหลกศีรษะนั่นของจริง

หย่อมเลือดบนธงชาตินั่นก็เลือดของฉัน

ความอยุติธรรมที่แกทำกับฉันล้วนเป็นจริง

เหรียญกล้าหาญที่แกจะได้รับนั่นก็ของจริง

แกอยากเล่นตำรวจจับโจรกับฉันอีกไหม ?

หากครั้งนี้ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องสมมติอีกต่อไป.

 

...................................................

ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

 

 

 

Link ที่เกี่ยวข้อง      

 

 

          “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

  

           วรรณกรรมออนไลน์