บทกวี : เมื่อดวงใจสัมผัสกันและกัน : กนกนารี
บทกวี : เมื่อดวงใจสัมผัสกันและกัน : กนกนารี
1
เรื่องราว ณ มุมหนึ่งของจักรวาล
ดินแดนชื่อวิมานอุดมคติ
หอมลมระรวยรินกลิ่นมะลิ
ที่ผลิบานเหนือวาระกาลเวลา
กลิ่นเอยหาได้หมายเพียงสดชื่น
หากแต่หมายจิตตื่นจากกังขา
รู้แท้แก่ดวงใจใช่ดวงตา
เราต่างร่วมมารดาองค์เดียวกัน
พอรู้พลันใจงามบริสุทธิ์
ตาประดุจสบตาสรวงสวรรค์
ดวงดาวพลันพราวพร่างระหว่างวัน
สุริยันพลันกระจ่างระหว่างคืน
2
ปรุงจิตดีสำคัญกว่าอื่นใด
ใจจึงสัมผัสใจกว่าใดอื่น
ใดใดก่อชิงชังจึงพังครืน
ใดใดฝืนใดลวงจึงละลาย
3
เมื่อดวงใจสัมผัสกันและกัน
ความสัมพันธ์มนุษย์จึงสืบสาย
พลเมืองวิมานเพิ่มมากมาย
วิมานจึงขยายเมืองวิมาน
ขยายจนเชื่อมดินแดนอคติ
กลิ่นมะลิหอมลมรำเพยผ่าน
กรุ่นกระจายไปทั่วทั้งจักรวาล
รวมเป็นลานหนึ่งอุดมคติเดียว.
..........................................
กนกนารี
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
