บทกวี : ศิลปะ : ดอกชบา

บทกวี : ศิลปะ : ดอกชบา

เฉดสี

ความนึกคิด

ปาดป้ายสีดำลงไปก่อน

บนลานโล่งเริงระบำแห่งเงา

ท่อนแขนขยับ

ย่ำรอยเท้าลงไปให้เกิดรอย

สาดเทความไม่รู้เป็นเส้นทาง

เชิญชวนความลุ่มหลงออกมาเต้นรำ

เส้นทึบแห่งปรารถนา

ปลายพู่กันจุ่มลงในความโลภ

ชะตากรรมของเส้นแสง

ใบหน้าของเหล่าปีศาจ

การชำระบาปบนอาภรณ์ห่มกาย

หยาบกร้านและอ่อนโยน

ผสมทุกสีจนดำมืด

แต้มจุดขาวเป็นดาวสักดวง

จักรวาลอันไกลโพ้น

เรือลำหนึ่ง

เคว้งคว้างล่องลอยไป

โดดเดี่ยวกลางคลื่นลม

วูบแสงกรีดเส้นทแยง

ตัดขาดเส้นทางชีวิต

การตีความยังคงดำเนินต่อไป

ต่างเพ่งพินิจ

รอยหยาบกร้านอันบรรเจิด

เลอเลิศดีงามในนามศิลปะ

อิมเพรสชั่นนิสม์.

...............................

ดอกชบา

Link ที่เกี่ยวข้อง      

          “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

           วรรณกรรมออนไลน์