บทกวี : “ความงาม - แรงงาน” : อัศวุธ อุปติ
บทกวี : “ความงาม - แรงงาน” : อัศวุธ อุปติ
กร้านและเกรียมวุ่นกับการทำงานหนัก
ผ่อนและพักเพียงเพื่อใช้ในวันพรุ่ง
เป็นอีกหนึ่งฟันเฟืองของเมืองกรุง
ที่จากทุ่งมารดามาค้าแรง
ความสวยทิ้งความสาวทุกคราวแบก
ความงามแยกจากกายจนไหล่แกร่ง
ความโสภาไม่ถึงปีที่เปลี่ยนแปลง
อำนาจแห่งเงินตราช่างน่ากลัว
ยึดอาชีพรับจ้างก่อสร้างตึก
ในสำนึกสุจริตจำติดหัว
เงินเพียงนิดแค่เพียงพอเลี้ยงตัว
โลภล้อยั่วอย่างไรไม่หลงตาม
แต่มนุษย์คือผู้ยังรู้สึก
ในส่วนลึกของหัวใจยังไหวหวาม
หญิงจะจนหรือมีดีหรือทราม
มีหรือความเป็นหญิงจะทิ้งลง
สำหรับเธอความงามใช่ความหมาย
แต่ความงามของเรือนกายน่าใหลหลง
พาชีวิตเฉาชืดยืดยืนยง
ช่างสูงส่งจริงสีสันอันโสภี
หน้าร้านเครื่องสำอางห้างกระจก
เธอพลัดตกนั่งร้านจากชั้นสี่
หลังเหม่อลอยมองสินค้าเสี้ยวนาที
หน้าเธอขาว...ปากเธอมีน้ำสีแดง.
..........................................
อัศวุธ อุปติ
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
