บทกวี : นับแต่นั้น : ปราณปรียา กลั่นจันทร์

บทกวี : นับแต่นั้น : ปราณปรียา กลั่นจันทร์

 

ดั่งหอมแห่งดอกไม้แรกบานผลิ

ดั่งปีติแห่งทุ่งแล้งแรกฝนหลั่ง

โอ้ แรกพบพักตร์พริ้มก็อิ่มพลัง

ระโยงทุกข์หน่วงรั้งเหมือนพังทลาย

 

พลันที่ตาสบต้องอีกแววตา

วรรคชีวิตก็มอบค่าหมื่นความหมาย

เท้าเล็กเล็ก เรียกน้ำตารินพร่าพราย

ต่อนั้นจึงนิยายร่ายบทตอน

 

นับแต่เลือดในอกรินธารา

เติบโตก็ข้าวปลาหาปรนป้อน

สองแขนที่ไกวเปลกล่อมเจ้านอน

จะโอนอ่อนกอดเจ้ายามพ่ายแพ้

 

นับแต่ ‘กาลครั้งหนึ่งในชีวิต’

ลูกคือคำอุทิศ ชีวิตแม่

ดั่งมิ่งไม้มอบเงา เฝ้าดูแล

มิรอเจ้าปกแผ่ร่มเงาคืน.

 

.....................................

ปราณปรียา กลั่นจันทร์

 

 

Link ที่เกี่ยวข้อง      

 

 

          “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

  

           วรรณกรรมออนไลน์