บทกวี : บ้านแห่งความทรงจำ : ครูอรัญ คลองหก

บทกวี : บ้านแห่งความทรงจำ : ครูอรัญ คลองหก

กลิ่นข้าวหอมในครัวแม่เผื่อแผ่รัก

น้ำพริก ผัก แกง ไข่ ใส่เสน่ห์

ทั้งปลาแห้งหมูเค็มเต็มจานเปล

โอละเห่ คะนึงหาน้ำตาริน

หลังบ้านเราเผาถ่านมานานเนิ่น

ริมทางเดินปลูกแมงลักผักกระถิน

หอมชีวิตหอมหัวใจอุ่นไอดิน

ยังกรุ่นกลิ่นบ้านเกิดกำเนิดกาย

พ่อชะเง้อมองทางอย่างค้นหา

การกลับมาวันนี้ดีเหลือหลาย

แม่หุงข้าวปิ้งปลาจนตาลาย

ยิ้มระบายรอคอยคนสำคัญ

หิวไหมลูกเหนื่อยหรือไม่ไปพักก่อน

ในห้องนอนมะลิหอมคอยล้อมฝัน

ต่างพรั่งพรูถ้อยวาจาสารพัน

กอดรับขวัญคนดีที่เฝ้ารอ

วันที่ลูกจากไกลไปศึกษา

ความห่วงหานำทางอย่างแม่พ่อ

น้ำตาเอ่อล้นใจยังไม่พอ

การเติมต่อความฝันเริ่มบรรเลง

ความอดทนอดกลั้นอันหนาวเหน็บ

กว่าจะจบก็เจ็บจนคร่ำเคร่ง

กว่าจะสร่างความเศร้าเหงาวังเวง

กว่าจะเก่งก็ต้องสู้อยู่ลำพัง

การกลับมาครานี้มีของฝาก

ความรู้สึกหลายหลากจากความหลัง

ความก้าวหน้าวันนี้มีพลัง

เติมเต็มหวังของบ้านผ่านพากเพียร

กลับมาซบไออุ่นนอนหนุนตัก

สูดไอรักพ่อแม่มิแปรเปลี่ยน

กอดทรงจำเพิ่มพลังตั้งใจเรียน

ลูกอ่านเขียนอนาคตจดและจำ

แม่ตักข้าวพ่อเตรียมน้ำตั้งสำรับ

ต่างขยับยิ้มรื่นอย่างชื่นฉ่ำ

ข้าวมื้อนี้อิ่มกายใจได้น้อมนำ

ทุกถ้อยคำพ่อแม่ดูแลเรา

ทุกสายใยแห่งรักสลักฝัน

จารึกวันสดใสในกาลเก่า

เมื่อกลับบ้านความห่วงใยยังฉายเงา

ภูมิลำเนาแห่งทรงจำจึงย้ำเตือน.

...............................................

ครูอรัญ คลองหก

Link ที่เกี่ยวข้อง      

           “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”  

           วรรณกรรมออนไลน์