บทกวี : กระดาษเปรอะน้ำหมึก : เทิดไท นามแทน

บทกวี : กระดาษเปรอะน้ำหมึก : เทิดไท นามแทน

ว่า – ฉันคือถ้อยคำสำคัญนัก

ปวงสระปานเสาหลักอันศักดิ์สิทธิ์

ล้วนขลังเข้มเต็มนิยามแห่งความคิด

งามวิจิตรแจ้งประจักษ์ทุกวรรคตอน

ด้วยจารึกใจรักศักดิ์และศรี

ทุกวลีจึงศรีศักดิ์ล้นอักษร

เป็นกระดาษเปี่ยมวิญญาณ์ประชากร

อันสะท้อนปรารถนาประชาคม

ปรารถนาธรรมสุขทุกหลับ,ตื่น

ทุกทุกวันและคืนสิ้นขื่นขม

และหวังวาด ทุกมาตราแห่งคารม

เปล่งพลังสั่งสมอุดมการณ์

เปล่งพลังสร้างสรรค์ฝันมนุษย์

บริสุทธิ์ศรัทธาปทัสถาน

โน่น, ผืนฟ้าสีทองจักพ้องพาน

เมื่อส่องฉานแสงชัยให้ผู้คน ฯ

โอ้... แสนงามธรรมลักษณ์อักขระ

ทุกวรรคถ้อยวาทะประมวลผล

เป็นบัญญัติเลขยันต์บันดาลมนตร์

เสกกุศลบนวิถีโลกดีงาม

ผู้มองเห็นรหัสนัยหัวใจฉัน

ย่อมเห็นฝันแห่งปวงคนอยู่ล้นหลาม   

ผู้พินิจเนื้อในแห่งใจความ

ย่อมเห็นค่าแห่งเนื้อนามนิยาม ‘ไท’

ฉันจึงล้ำธรรมหลักอันศักดิ์สิทธิ์

เนรมิตชีวันอันสดใส

ด้วยสัญญาสาระอธิปไตย

ด้วยภาระยิ่งใหญ่ให้มวลชน ฯ 

แล้ว, ฝันสวยสีใส ก็ไร้ค่า

วรรคมนตราใดใด ก็ไร้ผล

เมื่อมิเห็นรหัสนัยหัวใจคน

ย่อมอับจนหนทางสร้างแสงทอง

รหัสนัยหัวใจท่าน คือการล่า

เอาภาพฝันมายามาฉลอง

โดยรหัสวิญญาณการคว้าครอง

เป็นเจ้าของอักษราทุกค่าความ 

ฉันจึงคือถ้อยคำ – แค่น้ำหมึก

แค่เศษปึกเปรอะสารที่ท่านหยาม

แหวะวิ่นแล้วบัญญัติสุขทุกนิยาม

โลกแสนงามก็ฉีกหวะ... กระจายปลิว... ฯ

.........................................................

เทิดไท นามแทน

Link ที่เกี่ยวข้อง     

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

                วรรณกรรมออนไลน์