บทกวี : “บานไม่รู้โรย” : สีห์ ทำนองเนือง
บทกวี : “บานไม่รู้โรย” : สีห์ ทำนองเนือง
ถึงนานเนื่องเฟื่องงามทุกยามเห็น
สงบเย็นแม้ดูมิหรูหรา
งามเรียบเรียบเปรียบพันธุ์แห่งปัญญา
รู้รักษาตัวตนให้พ้นภัย
ภัยของมวลมาลีหนึ่งนี้แดด
คอยเผาแผดกลีบพร้อยเป็นรอยไหม้
สองคือลมพรมแกล้งพัดแกว่งไกว
มิร่วงไปก็เฉาช้ำระกำทรวง
อายุขัยวัยวันแสนสั้นนัก
มิทันจักเห็นแจ้งกี่แสงสรวง
ก็หล่นโปรยโรยหลั่งลงทั้งปวง
จะโชติช่วงยาวหน่อยนับน้อยพันธุ์
แต่คนเราเศร้าตรมใช่ลม-แดด
ที่เผาแผดใจจิตให้ผิดผัน
เป็นอารมณ์ห่มห้วงในช่วงนั้น
จะเสกสรรค์ปั้นปลุกล้มลุกแรง
แม้นจิตจักปักอยู่มิรู้ไหว
จึงจะเห็นเป็นไปโดยรู้แจ้ง
สงบงามท่ามธารการเปลี่ยนแปลง
บานไม่รู้โรยแล้งในจิตเลย.
......................................
สีห์ ทำนองเนือง
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”