บทกวี : ปริศนาใบไม้ร่วง : อินทรี อักษร

บทกวี : ปริศนาใบไม้ร่วง : อินทรี อักษร

โลกไม่ใสหรืออย่างไรให้หดหู่

รู้ไม่รู้แจ้งไม่แจ้งแถลงไข

ความมืดมนไยโหดร้ายทำลายใจ

ใครหนอใครช่วยบรรเทาเงาแห่งมาร

หนึ่งในร้อยน้อยในมากถูกหรือผิด

เรื่องชีวิตคิดให้ซึ้งถึงแก่นสาร

ความเป็นไปในทุกวันคือสันดาน

ที่สั่งสมบ่มเนิ่นนานจึงแต่งเติม

ดีหรือชั่วดำหรือขาวยาวหรือสั้น

หย่อนหรือมั่นเสื่อมหรือพัฒน์ตัดหรือเสริม

สดหรือเน่าเก่าหรือใหม่แปรหรือเดิม

จบหรือเริ่มอันใดหนอพอตอบคำ

ตนตัดสินว่าถูกต้องเรื่องของเหตุ

ทั้งสังเกตตามปัจจัยไยถลำ

ชี้ถูกผิดคิดเข้าข้างทางที่จำ

แล้วก็นำป่าวประกาศคาดการณ์ไป

บางอย่างจริงบางสิ่งเท็จแท้ใช่หลอก

ตามที่บอกแน่ว่าเท็จนั้นแค่ไหน

เรื่องว่าจริงแต่มิบอกเพราะเหตุใด

แล้วเล่าใครจะรู้ความตามเป็นจริง

เหมือนหนึ่งคนปัญญาเขลาเบาสติ

อุตริอวดวิชาว่ายอดยิ่ง

ประโยชน์ตนไม่เอาไว้ได้อ้างอิง

คงเช่นลิงปีนต้นไม้ได้เล่นเพลิน

ไม้ต้นหนึ่งแข็งแรงแทงรากหยั่ง

ทรงพลังค่าอนันต์เทพสรรเสริญ

สิงสถิตร่มบุญชีพจำเริญ

กตัญญูยิ่งเกินเคารพคุณ

ครั้นใบไม้ใบหนึ่งซึ่งร่วงหล่น

จากสาขาลาลำต้นลอยคว้างหมุน

จะด้วยเพราะอายุขัยให้เป็นทุน

หรือเพราะใครไม่การุญโหดร้ายทำ

แต่ต้นไม้ยิ่งใหญ่มิไหวหวั่น

ดำรงมั่นแผ่ร่มเงาทุกเช้าค่ำ

ใบไม้ตายแค่หนึ่งแม้ถึงกำ

ยังช่วยค้ำต้นไม้ใหญ่ให้ยืนยง

ปริศนาใบไม้ที่ตายจาก

คงไม่ยากตอบจิตใจให้หายหลง

ใบไม้หล่นคนลาล่วงทั้งปวงปลง

สัจธรรมยังอยู่คงชั่วกัปกัลป์.

.........................................

อินทรี อักษร

Link ที่เกี่ยวข้อง

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี” 

                วรรณกรรมออนไลน์