บทกวี :: บ้านที่ไม่มีรั้ว :: ครูอรัญ คลองหก

บทกวี :: บ้านที่ไม่มีรั้ว :: ครูอรัญ คลองหก

พ่อไปทางแม่ไปทางเดินต่างทิศ

แนวความคิดต่างขั้วสลัวสลาย

เคยล้อมวงกินข้าวก็เปล่าดาย

ซังกะตายไปวันวันฉันเฝ้ามอง

พ่อจ๊ะแม่จ๋าหนูมาแล้ว

มองดวงตาวาวแววคอยจดจ้อง

ร้อยคำถามพันเหตุผลบนครรลอง

ท่วงทำนองเพลงอบอุ่นไม่คุ้นเคย

ฉันก็เด่นเธอก็ดีมีเหตุอ้าง

ความเวิ้งว้างในใจจึงเมินเฉย

ฉันก็หนักเธอก็หน่วงอย่าถ่วงเลย

จึงลงเอยด้วยทางแยกอันแปลกตา

ฝันที่เคยถักทอรอเต็มผืน

หลับแล้วตื่นยังแค่ฝันอันหนักหนา

ทบทวนถ้อยร้อยฝันกันอีกครา

ทบทวนค่าชีวิตพินิจตน

เมื่อมีบ้านให้กลับนอนหลับฝัน

ทุกคืนวันคือกำไรให้ดอกผล

ดอกไม้บานกลางใจใครหลายคน

เมื่อได้ยินได้ยลคนงดงาม

บ้านไร้รั้วแห่งรักไว้รายล้อม

บ้านก็พร้อมทิ้งร้างต่างมองข้าม

บ้านไร้ใจไร้ทิศให้ติดตาม

คือบ้านแห่งคำถามความพอดี

ฉันสร้างบ้านของฉันสร้างฝันสวย

วอนเธอช่วยต่อเติมเพิ่มวิถี

เป็นบ้านแห่งความสุขความปรานี

เป็นบ้านที่ล้อมรักพักผ่อนใจ

บ้านของฉันใช่วิมานกลางอากาศ

ทุกหยดหยาดชี้ชัดสัมผัสได้

ค่อยค่อยสร้างค่อยค่อยเสริมเติมต่อไป

บ้านหลังใหญ่คงสมบูรณ์เพิ่มพูนรัก

ขอฉันฝันอีกฝันอันเหลือเชื่อ

จะสร้างสุขทุกเมื่อให้แน่นหนัก

จะมีบ้านกลางใจไว้พำนัก

ร้อยสลักชีวิตงามตามแนวทาง

หากเธอฝันและใฝ่ในเรื่องนี้

บ้านคงดีและอุ่นไอไม่เหินห่าง

เราร่วมคิดร่วมฝันใฝ่ไม่จืดจาง

รั้วเคยว่างทางเคยเหงาไม่เศร้าแล้ว.

.................................................

ครูอรัญ คลองหก

Link ที่เกี่ยวข้อง

                “บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”

                วรรณกรรมออนไลน์