บทกวี : ไปส่งเธอ : นิวรรฒก์ ทองจำปา
บทกวี : ไปส่งเธอ : นิวรรฒก์ ทองจำปา
ฉันเคยไปส่งเธออยู่หลายครั้ง
ที่ชายฝั่งคลื่นสาดไม่ขาดสาย
มองขอบฟ้าหลากสีค่อยคลี่คลาย
เธอลงเรือลับหายสุดสายตา
ฉันเคยส่งเธอขึ้นรถโดยสาร
โบกมือยามรถผ่านไปข้างหน้า
หลายเที่ยวรถ ไป กลับ ส่ง รับ ลา
เพิ่มความหมายนัยน์ตาการฝ่าฟัน
ฉันเคยไปส่งเธอขึ้นรถไฟ
เสียงหวูดหวีดกรีดใจน่าไหวหวั่น
แอบหวังว่าสถานีที่แท้นั้น
คือได้กลับมาพบกันเช่นวันวาน
ฉันเคยส่งเธอกลับจากงานเลี้ยง
หลังนั่งเคียงสนทนาวงอาหาร
อายุมากเรายิ่งพรากยิ่งพบพาน
ยิ่งผูกพันธนาการสานสัมพันธ์
ฉันเคยไปส่งเธอขึ้นเครื่องบิน
เธอเหมือนนกผกผินเหนือถิ่นฝัน
ก้มมองดูภูมิทัศน์ปัจจุบัน
ขณะฉันแหงนหน้ามองฟ้าจาง
ฉันเคยเดินเคียงข้างไปส่งเธอ
ถามเรื่องราวที่เจอยามไกลห่าง
อวยพรให้โชคดีวิถีทาง
แม้โลกกว้างระคนปนดีร้าย
วันนี้ฉันไปส่งเธออีกครั้ง
ภาพความหลังฝังใจไม่แหนงหน่าย
กล่าวคำลามองหน้าครั้งสุดท้าย
ก่อนร่างเธอสลายเป็นกลุ่มควัน.
...........................................
นิวรรฒก์ ทองจำปา
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
