บทกวี : ฉันคือ...ต้นหญ้า : ประชาคม ลุนาชัย
บทกวี : ฉันคือ...ต้นหญ้า : ประชาคม ลุนาชัย
อะไรหรือคือยศศักดิ์อัครฐาน
ฉันรู้เพียงลมหวานพัดโชยอ่อน
กับหมอกเช้าเทาจางในบางตอน
ผ่านมาสอนฉันเอนไหวโบกใบตาม
อะไรหรือคือฐานันดร
ฉันรู้เพียงแดดอ่อนทอเยี่ยมถาม
ให้สัญญาณเชื่อมโยงถึงโมงยาม
สาดแสงเช้าใสงามข้ามอรุณ
อะไรหรือคือทรัพย์สินความร่ำรวย
ฉันรู้เพียงช่อสวยกลิ่นหอมกรุ่น
ผลิแย้มต่างอ้อมแขนตอบแทนคุณ
แผ่นดินอุ่นที่ได้ให้ใช้ชีวิต
อะไรหรือคือความต่างระหว่างมนุษย์
ฉันรู้เพียงความพิสุทธิ์อันศักดิ์สิทธิ์
ไกวช่อดอกยืนเคียงเยี่ยงมวลมิตร
ไม่ก่อพิษทำลายตอบสิ่งรอบกาย
อะไรหรือคือการแย่งชิง
ฉันรู้เพียงความจริงและความหมาย
ของแดดลมฝนพร่างน้ำค้างพราย
และมวลดินหินทรายให้หยัดยืน
ไม่เคยมีสงครามแห่งมวลหญ้า
ไม่มีเลือดและน้ำตาให้ต้องฝืน
ไม่มีทุกข์ให้ชอกช้ำทนกล้ำกลืน
จับต้องวันและคืนด้วยดอกใบ
น้อมรับฤดูกาลผันผ่านเยือน
ยิ้มรับเท้าผองเพื่อนเคลื่อนชิดใกล้
สัมผัสมือสหายเก่าอย่างเข้าใจ
ฟ้อนเอนไหวอวดหล้ากลางสากล
ฉัน---เป็นประหนึ่งต้นหญ้า
ยืนหยัดกลางแดดจ้าท้าลมฝน
ห่มน้ำค้างกลางหนาวจ้องดาวยล
ตามประสา---สามัญชน---คนเดินดิน.
.....................................................
ประชาคม ลุนาชัย
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
