บทกวี : จักไม่เป็นเช่นนั้นในยุคสมัยของลูกหลานอีก : อติรุจ ดือเระ
บทกวี : จักไม่เป็นเช่นนั้นในยุคสมัยของลูกหลานอีก : อติรุจ ดือเระ
เมื่อพ่อห้ามพูดเรื่องการเมือง
ฉันจึงนิ่งเงียบถึงเหตุที่ถนนในซอยผุพัง
เมื่อเเม่ห้ามเขียนเรื่องการเมือง
ฉันจึงนิ่งเงียบถึงที่มาของน้ำประปาเหม็นเน่า
เมื่อครูห้ามโพสต์เรื่องการเมือง
ฉันจึงไม่เคยเล่าเหตุผลที่เพื่อนบางคนลาออกกลางคัน
เมื่อผู้ใหญ่ในหมู่บ้านห้ามร้องเพลงการเมือง
จึงไม่เคยมีใครเอ่ยถึงสนามกีฬารกร้าง
เมื่อนายจ้างห้ามไปร่วมม็อบการเมือง
จึงไม่เคยมีใครเอ่ยถึงการจ้างงานเกินเวลา
ฉันเป็นเด็กกตัญญูในบ้านที่ความสุขถูกกัดกร่อน
ฉันเป็นนักเรียนดีเด่นในโรงเรียนที่นักเรียนลดลงทุกวัน
ฉันเป็นชาวบ้านว่านอนสอนง่ายในหมู่บ้านที่คุณภาพชีวิตทรุดโทรม
ฉันเป็นพนักงานดีเด่นในบริษัทที่ขโมยเวลาหลับนอน
ฉันต้องแกล้งหนวก บอด ใบ้
ต่อมือที่โบยตีตัวฉันและคนที่ฉันรักได้อย่างไร
เพื่อไม่เป็นเช่นนั้นในยุคสมัยของลูกหลานอีก
เสียงพูดของฉันจึงคือสันติวิธี
เสียงหัวเราะของฉันจึงคือสันติวิธี
เสียงเพลงของฉันจึงคือสันติวิธี
ข้อความ ป้ายผ้า สีหลากสี
และกวีบทนี้ก็คือสันติวิธี
สันติวิธี, ด้วยเสรีภาพเเห่งความเป็นพลเมืองเท่าที่ฉันมี
.............................................
อติรุจ ดือเระ
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
