บทกวี : มีประภาคารเต็มไปหมด : ปราณปรียา กลั่นจันทร์
บทกวี : มีประภาคารเต็มไปหมด : ปราณปรียา กลั่นจันทร์
ผู้นำศาสนาหรือที่แม่เลือก เขาก็แค่ประภาคาร
มีแต่ดวงไฟชี้เส้นทาง และไม่เคยมีดวงตาสาดมาถึง
เด็กคนหนึ่ง มองเห็นและรับรู้
เห็นรูรั่วตรงท้องเรือ แต่การพูดถึงคือความก้าวร้าวเชียวหรือ
โรคซึมเศร้าของพ่อคือพายุพัดกระหน่ำ
ครอบครัวคือเรือหนึ่งลำ และแม่กลายเป็นผู้ดูแล
ทว่าแม่ก็กำลังซึมซับมวลทั้งหลาย และจมลง
ทะเลความปั่นป่วนอารมณ์นั้นด้วย
คุณคือลูกเรือ เป็นลูกคนหนึ่ง
ชีวิตประเดี๋ยวพลิกประเดี๋ยวผันเหมือนฝ่ามือคว่ำหงาย
ชะตากรรมแขวนไว้บนความแปรปรวนของขั้วอารมณ์
นามธรรมเหล่านั้นกดทับ
มีแต่ประภาคาร ดวงไฟชี้เส้นทาง
มีแต่ประภาคารเต็มไปหมด
มีใครไหนมองเห็น มีมือไหนยื่นมาช่วยเด็กคนนั้นบ้าง.
........................................................
ปราณปรียา กลั่นจันทร์
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
