บทกวี : จิตจม : บายศรี กาญจนพันธุ์
บทกวี : จิตจม : บายศรี กาญจนพันธุ์
ถลาถลำจำนน
ไถนิ้ววกวน
คุ้ยค้นดิ่งดำลำพัง
. . . . . . . . .
ความถูกความผิดปิดบัง
โยงใยนุงนัง
เรื่องลึกเบื้องลับซับซ้อน
ใกล้จบกลับพบอีกตอน
ยุ่งเหยิงแย้งย้อน
สืบเสาะสาวไส้ใคร่รู้
จิตจ่อจดจำย้ำดู
ซ้ำแล้วซ้ำอยู่
จ้องจออึดอัดขัดใจ
ดิ่งลึกถลำนำไป
เลื่อนนิ้วลิ่วไกล
จากเรื่องต่อเรื่องลุกลาม
แค้นเคียดกระพือถือความ
รุ่มร้อนวู่วาม
กระเจิดกระเจิงเพลิงสุม
สาดเทกล่าวถ้อยถ่อยรุม
รวมพวกรวมกลุ่ม
เอนเอียงอืออวยช่วยเสริม
สิบร้อยพันข้อต่อเติม
ไกลจากจุดเดิม
สติปลิวไปไกลโพ้น
เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันตะโกน
ร้อนใจไฟโชน
ขึ้งเครียดรุมสุมอารมณ์
. . . . . . . . .
ไถนิ้วถลำงำงม
หนักอึ้งจิตจม
แบกโลกมืดดำลำพัง.
..................................
บายศรี กาญจนพันธุ์
Link ที่เกี่ยวข้อง
“บางกอกไลฟ์นิวส์” เปิดรับ “เรื่องสั้น” และ “บทกวี”
