ไปกันต่อ รอไม่ได้แล้ว !

ไปกันต่อ รอไม่ได้แล้ว !

         “จงเตรียมทั้งหมดให้สมบูรณ์พร้อมเสียก่อน แล้วค่อยลงมือกระทำการ”

         ใครหลาย ๆ คน อาจจะเคยได้ยินคำกล่าวข้างต้น และยึดถือเป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติ เพื่อเป็นหลักประกันถึงความสัมฤทธิ์ผล

         ต้องยอมรับว่า โดยหลักการเป็นเช่นนั้นจริง โดยเฉพาะเมื่อทั้งหลายทั้งปวง ดำเนินไปอย่างปกติและธรรมดา

         แต่อาจไม่ใช่โดยสิ้นเชิง กับสภาวะที่ไม่เป็นไปอย่างธรรมดาและปกติ

         สถานการณ์ “โควิด-19” ที่ “โลก” และ “เรา” ต้องเผชิญอยู่ในห้วงเวลาปัจจุบัน และอาจต่อเนื่องถึงอนาคตข้างหน้าอย่างยาวนาน คล้ายกับว่า ไม่เปิดโอกาสให้ดำเนินการเช่นนั้น

         ห้วงเวลาที่ผ่านมา “โลก” และ “เรา” หยุดนิ่ง และ “ปิดล้อมตัวเอง” เพื่อ “รับมือ” กับ “โควิด-19” อย่างสุดกำลัง

         เราผ่านห้วงเวลาเช่นว่านี้มายาวนาน ทั้งต่อสู้ ทั้งสะกัดกั้น และ ฯลฯ

แต่ความจริงก็คือ จนถึงวันนี้ “โควิด-19” ก็ยังคงอยู่ และไม่เพียงยังคงอยู่ หากแต่ยังมีพัฒนาการ และการปรับเปลี่ยนตัวเอง เพื่อดำรงคงอยู่อย่างต่อเนื่อง

“โลก” และ “เรา” คาดหวังต่อการทำลายล้าง “โควิด-19” ให้หมดไป เพื่อกลับไปสู่วิถีเดิมที่เป็นมา

         ทว่า ! ณ วันนี้ “โควิด-19” ยังคงอยู่กับ “โลก” และ “เรา” และยังน่าเชื่อด้วยว่า “โควิด-19” น่าจะอยู่ร่วมกับ “โลก” และ “เรา” ไปอีกยาวนาน

         นี่เป็น “เงื่อนไข” และเป็น “ข้อจำกัด” ที่ยังดำรงคงอยู่ ภายใต้ “เงื่อนเวลา” ที่ยังดำเนินต่อไป

         และแน่นอนว่า นี่ย่อมเป็น “คำถามสำคัญ” ทั้งต่อ “โลก” และ “เรา” ที่จำเป็นต้องมี “คำตอบ” อย่างแท้จริง

         ระหว่างการรอให้ทั้งหมดยุติจบสิ้นลงอย่างสมบูรณ์พร้อม

         กับความพยายาม “เดินหน้า” ไปต่อไปพร้อม ๆ กัน ภายใต้ “ข้อจำกัด” และ “เงื่อนไข” กับ “เงื่อนเวลา” ที่ดำรงคงอยู่

         ความจริงก็คือ การทำ “สงคราม” กับ “โควิด-19” ผ่าน “วัคซีน” และ “ยารักษาโรค” ยังต้องทำอย่างต่อเนื่อง

         และความจริงก็คือ ไม่ว่า “โควิด-19” จะหมดไป หรือยังดำรงคงอยู่ ทั้ง “โลก” และ “เรา” ก็จำเป็นต้อง “เปิดตัวเอง” และขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว ออกไปจากการ “ปิดล้อมตัวเอง” อย่างหยุดนิ่งมายาวนาน

         “โลก” และ “เรา” นิ่งเฉยชะงักงันรออยู่กับที่ไม่ได้อีกแล้ว !

         แน่นอนว่า ณ วันนี้ “โควิด-19” ยังดำรงคงอยู่

แต่พร้อม ๆ กับการดำรงคงอยู่ของ “โควิด-19” ทั้ง “โลก” และทั้ง “เรา” ก็ยังต้องดำรงคงอยู่เช่นกัน

ไม่ว่าอย่างไร “ชีวิต” ก็ต้องดำเนินต่อไป

         เมื่อทั้งหลายทั้งปวงยังไม่สามารถไปถึงจุดที่สมบูรณ์พร้อม สิ่งที่ทั้ง “โลก” และ “เรา” ต้องคิดและดำเนินการก็คือ จะ “ปรับ” และ “เปลี่ยน” อย่างไร เพื่อให้สามารถ “อยู่ร่วม” กับมัน และ “เดินหน้า” ต่อไปได้อย่างดีที่สุด

         โดยเฉพาะเมื่อต้องตกอยู่ภายใต้ “ข้อจำกัด” และ “เงื่อนไข” กับ “เงื่อนเวลา” อย่างไม่อาจหลีกพ้น

         นี่เป็น “ความท้าทาย” ของ “มนุษยชาติ” อย่างยิ่ง

         และ “หมดเวลา” ที่จะหยุดนิ่งอยู่กับที่แล้วจริง ๆ...

สแกนคิวอาร์โค้ด เพื่อดาวน์โหลดอ่านทั้งฉบับ

//.........................

              CR : DAD MAGAZINE ความสุขในศูนย์ราชการ

//.........................