‘ศิลปินแห่งชาติ’ ห่วงปัญหา ‘วิกฤติภาษา-คำไทย’ จี้เร่งแก้ก่อนสายเกิน !
‘ศิลปินแห่งชาติ’ ห่วงปัญหา ‘วิกฤติภาษา-คำไทย’ จี้เร่งแก้ก่อนสายเกิน !
“เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์” ห่วงปัญหา “วิกฤติภาษา” ระบุ ใช้ “คำต่างชาติ” มาก จน “คำไทย” หายไป เรียกร้อง “ราชบัณฑิต - ก.วัฒนธรรม” ช่วยบัญญัติศัพท์ และกำกับชื่อภาษาไทยควบคู่ ก่อนที่จะลืมภาษา ที่เป็นจิตวิญญาณของไทย
นายเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ ในฐานะสมาชิกวุฒิสภา กล่าวตอนหนึ่งในการประชุมวุฒิสภา เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 2564 ในช่วงปรึกษาหารือ ถึงปัญหาวิกฤติภาษา ในสภาวะวิกฤติวันนี้ว่า เวลานี้ เราใช้ศัพท์แสงทางภาษามาก จนลืมคิดไปว่า ยังมีบางคนไม่เข้าใจ หรือเข้าใจก็ไม่รู้ หรือรู้ก็เข้าใจไม่ตรงกัน เช่นคำว่า คลัสเตอร์ , ควอรันทีน , โซเชียลดิสแทนซิ่ง ,สวอป , ซุปเปอร์สเปรดเดอร์ เป็นต้น
“ผมว่า เราใช้คำเหล่านี้จนคิดว่า คนทั่วไปรู้ แต่เชื่อไหมครับว่า บางคนไม่รู้ หรือรู้ก็ไม่เข้าใจ หรือเข้าใจก็เข้าใจไม่ตรงกัน นี่เป็นปัญหา เป็นวิกฤติ ทำอย่างไรเราจะแปรวิกฤติเป็นโอกาสได้ ผู้ที่ใช้ภาษาเหล่านี้ น่าจะขยายความให้คนทั่วไปได้รับรู้ทั่วไปได้ด้วย เรื่องนี้เป็นประเด็นที่สำคัญ เพราะว่า ภาษาเป็นเครื่องมือของความคิด เราคิดด้วยภาษา ไม่ใช้ภาษาเราคิดไม่ได้ คนไทยคิดเป็นภาษาไทย ฝรั่งคิดเป็นภาษาของเขา เรายังฝันเป็นภาษาไทยเลย ดังนั้น ภาษาเป็นเรื่องสำคัญ”
นายเนาวรัตน์ กล่าวว่า เวลานี้ เมื่อเราออกไปในที่ที่เจริญ จะเต็มไปด้วยภาษาต่างชาติ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น ขณะที่ภาษาไทยไม่ค่อยมี ภาษาไทยหายไป คำไทยหายไป ต้องใช้ภาษาอังกฤษมาช่วยประดิษฐประดอย จนกระทั่งรู้สึกว่า เป็นความเจริญ เป็นความรุ่งเรือง ซึ่งก็เป็นความจริง เพราะเราใจกว้าง สามารถรู้ภาษาได้มาก แต่ที่เราลืมนึกไปก็คือ มันทำให้คำไทยหายไป
สมาชิกวุฒิสภา ย้ำว่า อยากให้กระทรวงวัฒนธรรม ช่วยไปดูป้ายห้างร้านต่าง ๆ เพื่อกำกับชื่อภาษาไทยลงไปควบคู่กัน ให้รู้ว่า นี่เป็นเมืองไทย ไม่อย่างนั้น เราจะลืมภาษาที่เป็นจิตวิญญาณของไทยไปเสียหมด และอยากเรียกร้องให้ราชบัณฑิต ช่วยมาบัญญัติศัพท์เหล่านี้ ให้คนทั่วไปได้รู้ด้วย เพราะไม่เช่นนั้น บ้านเมืองเราก็จะมีแต่รูปแบบที่หรูหรา แต่เนื้อหารุ่งริ่ง ทันสมัยแต่ไม่พัฒนา
“ความสำคัญของภาษา ไม่ใช่ว่า ผมจะล้าหลังคลั่งชาติ แต่ภาษาเป็นรากฐานส่วนหนึ่ง ของวัฒนธรรมทางความคิด ขณะเดียวกัน วรรณกรรมก็เป็นพื้นฐานส่วนหนึ่ง ของอารยธรรมทางปัญญา” นายเนาวรัตน์ ระบุ พร้อมกับทิ้งท้ายด้วยบทกวี ดังนี้
“๏ คิดอย่างฝรั่งคิด
ต้องฟุดฟิดและฟอไฟ
ชีวิตวิญญาณไทย
จึงขายถูกเป็นธรรมดา
๏ มองหาก็ไม่เห็น
ความเป็นจริงประจัญหน้า
เขี่ยผงที่เข้าตา
ออกเสียทีเถิดเพื่อนไทย”
//.........................
