CREATIVE HUMAN โลกสวยด้วยแรงเรา

CREATIVE HUMAN โลกสวยด้วยแรงเรา

 

         “Mayday” สำหรับใครหลาย ๆ คน อาจหมายถึง “โค้ดสัญญาณ” เพื่อ “แจ้งเหตุร้าย”

 

         Maydayหมายถึง distress signal ที่ใช้กันในระดับสากล เป็นเสียงที่ใช้สื่อสารทางวิทยุสื่อสาร มี “ที่มา” จากคำในภาษาฝรั่งเศส m'aider ที่หมายถึง “มาช่วยฉันด้วย”

 

         ทว่า ! MayDay ก็ยังหมายถึง Day ที่เป็นวันหนึ่ง ของ May ที่หมายถึงเดือน “พฤษภาคม”

 

เป็น May day ที่หมายถึง “วันเมย์เดย์” หรือ “วันแรงงาน”

             

นี่เป็นวันสำคัญวันหนึ่ง สำหรับ “ผู้ใช้แรงงาน” ทุกคน ซึ่งมีส่วนสำคัญอย่างยิ่ง ในการ “สร้างสรรค์” โลกใบนี้ ให้สวยงามและงดงามอย่างถึงที่สุด

 

 

 

         “แรงงานสร้างสรรค์โลก”

 

         ย้อนไปเมื่อกว่า 130 ปีก่อน ขณะที่โลกเข้าสู่ “ยุคอุตสาหกรรม” ผู้ประกอบการใช้เครื่องจักร ควบคู่กับแรงงานมนุษย์ โดยไม่มีสวัสดิการ หรือข้อตกลงที่ชัดเจน ระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง

 

กระทั่งราวปี พ.ศ.2432 แรงงานในสหรัฐอเมริกา ได้เรียกร้องให้กำหนดชั่วโมงการทำงานสูงสุดวันละ 8 ชั่วโมง รวมถึงให้ทบทวนสิทธิของแรงงานด้านอื่นตามความเหมาะสม โดยมีการรวมตัวเรียกร้อง ที่จัตุรัสเฮย์มาเก็ต

             

เหตุการณ์ในครั้งนั้น นำมาสู่การกำหนดให้ วันที่ 1 พฤษภาคมของทุกปี เป็น “วันแรงงานสากล” หรือที่เรียกว่า “เมย์เดย์” (May Day)

 

             

 

หลายประเทศทั่วโลก ได้กำหนดให้มีการหยุดงาน เพื่อฉลอง “วันเมย์เดย์” ในวันที่ 1 พฤษภาคมของทุกปี

             

เช่นเดียวกับประเทศไทย ที่มีการพูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2475 ในยุคที่ “จอมพล ป. พิบูลสงคราม” ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี

 

กระทั่ง วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2499 “คณะกรรมการจัดงานที่ระลึกแรงงาน” ได้จัดประชุม และมีมติให้วันที่ 1 พฤษภาคม เป็น “วันที่ระลึกถึงแรงงานไทย” พร้อมทำหนังสือถึงนายกรัฐมนตรี เพื่อขอการรับรอง

 

นับแต่นั้น วันที่ 1 พฤษภาคม จึงถือเป็น “วันกรรมกรแห่งชาติ”

 

กระทั่งได้เปลี่ยนมาเป็น “วันแรงงานแห่งชาติ” ในเวลาต่อมา

           

ความจริงก็คือ “ผู้ใช้แรงงาน” มิได้จำกัดเพียงแค่ผู้ที่ใช้ “แรงกาย” เท่านั้น หากแต่ยังหมายรวมถึงผู้ที่ใช้ “แรงสมอง” , “แรงใจ” และ ฯลฯ

             

ไม่ว่าจะเป็น “แรงงานรายวัน” , “รายสัปดาห์” , “รายปักษ์” , “รายเดือน” , “รายสะดวก” และ ฯลฯ

             

ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ ล้วนเป็น “ผู้ใช้แรงงาน” ที่ต่างเป็น “ฟันเฟือง” และ “กลไก” สำคัญ ในการขับเคลื่อน “ระบบ” และ “โครงสร้าง” ของ “สังคม”

 

ตั้งแต่หน่วยย่อยที่สุด อย่าง “บ้าน” ไปจนถึง “เมือง” กระทั่งใหญ่ที่สุดอย่าง “โลกใบนี้”

             

นี่คือ “ลมหายใจ” ของ “ผู้คน”

             

นี่คือ “ลมหายใจ” ของ “เมือง”

             

นี่คือ “ลมหายใจ” ของ “โลก”

           

ทั้งหมดนี้ คือ “ลมหายใจ” ของ “มนุษยชาติ” ที่ร่วมกัน “ลงแรง” เพื่อ “สร้างสรรค์” ให้กับ “โลกใบนี้”

 

โปรดจงเชื่อเถิดว่า ด้วย “พลังสร้างสรรค์” ของ “มนุษยชาติ” โลกสวยได้ด้วยแรงเราจริง ๆ...

 








สแกนคิวอาร์โค้ด เพื่อดาวน์โหลดอ่านทั้งฉบับ


//.........................

              CR : DAD MAGAZINE ความสุขในศูนย์ราชการ

//.........................